Van de rust op camping Les Falaises zijn we letterlijk en figuurlijk geland op (camping) Omaha Beach in Vierville-sur-Mer. En inderdaad pal aan het bekende strand waar 78 jaar geleden Amerikaanse troepen aan land kwamen en het begin werd gemaakt van de bevrijding.
We vallen met ons neus in de boter. Dit weekend zijn er diverse herdenkingen, defilé’s en optochten van oude legervoertuigen. Afgelopen dagen vlogen er 2x per uur 3 C-140 (Hercules) toestellen over, hopelijk een voorbode voor nog meer vliegend (historisch) materiaal.
We bevinden ons op een historische plek, de plek waar duizenden jonge mannen op dappere wijze hun grootste offer brachten om Europa te bevrijden van de tirannie van de bezetter. Dit staat in schril contrast met het hedendaagse beeld van de herdenkingen. Zowel legervoertuigen van de geallieerden als van de Duitsers rijden hier af en aan, inzittenden in dito kostuum. Al vraag ik me wel af of de personen die zich heden ten dage als Duitse militair van destijds met allerhande versierselen verkleden zich echt wel bewust zijn van de impact op hun hoedanigheid. Ik zou me kapot schamen om me in een pak van de Wehrmacht te moeten hijsen alleen om de Re-enactment kracht bij te zetten.

De dag dat we hier aankwamen was ik met de jongens het strand opgelopen en ik kon me inbeelden hoe het er hier aan moet zijn toegegaan. De eerste 20 minuten van de film Saving Private Ryan indenkend geeft daar beeld aan. Het was hier echt de hel op aarde.
Gisteren zijn we op de fiets de omgeving gaan verkennen. Telkens ingehaald of tegemoet gereden door toeterende Jeeps met mannen en vrouwen in origineel US of Brits uniform. We brachten een bezoek aan Cimetière Américain de Normandie in Saint-Laurent-sur-Mer. Hier liggen bijna 9.400 gesneuvelde Amerikaanse soldaten begraven, hun graven in perfecte symmetrie uitgezet temidden van eeuwenoude bomen onder een gemillimeterde grasmat. Ze kwamen van de andere kant van de wereld om hier een heldendaad te verrichten, velen kwamen niet verder dan het strand, maar hun moed en kracht heeft gezorgd voor onze vrijheid. Dat herdenken we hier en kunnen we alleen maar in stilte en met respect omarmen.

Leven in vrijheid en geluk is onze grootste rijkdom. Dat mogen we nooit vergeten.

We bezoeken het nabij gelegen lokale D-day Omaha museum met talrijke goed bewaarde relicten en uit de nabije omgeving opgegraven of gevonden oorlogstuig, met ieder een apart verhaal. Erg indrukwekkend, en vooral bijzonder omdat hier ook veel Duits wapentuig en gebruiksvoorwerpen worden tentoongesteld.

Onze jongens zijn zichtbaar onder de indruk van alle ornamenten en beelden in het museum, en vragen honderduit over wat ze allemaal hebben gezien en beleefd. Ze zien foto’s op herdenkingsplaatsen die boekdelen spreken, historische beelden van helden die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid.

’s Avonds maken we gezamenlijk aan tafel en ieder voor zich een tekening voor wat ons die dag specifiek is bijgebleven. Dat is fijn voor ieders herinnering.

Buiten dit maken we er ook op deze camping gewoon een fijne tijd van. Met wandelen op het strand, tot zoeken naar mooie schelpen (Jakobsschelpen in overvloed!), en ook deze camping heeft een overdekt zwembad en wel 2 opblaas-spring-kastelen. Dus dat vinden de jongens dan weer heel fijn en past bij hun kindertijd, heerlijk om te zien hoe ze dolgelukkig zijn met zulks.
En, o verhip, de wasmand zit vol! Dat gaat gewoon allemaal door en het is fijn om te ervaren dat ook deze camping is geoutilleerd met een degelijke wasvoorziening zodat we weer fris in onze kleren zitten.

Vanuit het Eindhovense krijgen we berichten van de Pinksterviering op de Regenboog (de oude school van de jongens) en we lezen en zien tot tranen geroerd hoe de klasgenootjes van onze jongens gezamenlijk het Pinkserfeest hebben gevierd. Dankjewel voor het delen @Aagje. Waardevol!

Geschreven door Maarten.op.weg