Dag 2

De dag begon grauw en regenachtig, althans qua weer. Onze bedjes met herfst-donzen-dekbed waren echter heerlijk aangenaam! Vannacht al hoorden we de regen op het dak van de camper tikken, en voor m’n gevoel was het nog midden in de nacht toen de jongens wakker werden en zich meldden. Het bleek ruim na half acht, mooie tijd om rustig wakker te worden.
Na het ontbijt spullen bij elkaar gepakt en ons voorbereid op een regenachtige dag. Gewapend met regenkleding en parapluies bracht de shuttlebus van de camping ons naar Porte Maillot. We werden onderweg verrast door de schoonheid van het Bois de Boulogne, uitgestrekte bossen, en lange beboste lanen en ontzettend veel hardlopers! Peet baalde een beetje dat ze haar hardloopkleding en - schoenen niet had meegenomen, iets voor de volgende keer!
De jongens hadden er zin in, we merkten het aan alles, en eigenlijk waren ze op voorhand vooral alleen geïnteresseerd in de Eiffeltoren. En dat begrijp ik heel goed.
Vanaf Porte Maillot hoefden we slechts 2 metrohaltes om bij de Arc de Triomphe te komen. Je bent resp. 4 en 6 jaar, je bent voor de tweede keer in 3 maanden tijd in een wereldstad, dan moet zo’n stad als Parijs wel behoorlijk veel indruk maken op onze mannekes. Vanuit de metro onder de grond maakte de ontmoeting met de Arc de Triomphe indruk, dat kolossale gebouw, gebouwd ter ere van de overwinning van Napoleon om de slag bij Austerlitz, maar helaas heeft hij de voltooing zelf niet mogen meemaken.
Na even deze overwinningspoort te hebben gekeken, een moment bij het graf van de onbekende soldaat te hebben stilgestaan en nadat Mees en Abel zich hadden vergaapt aan het immens drukke verkeer op het plein rondom, volgde de 3 km lange ‘afdaling’ over de Avenue des Champs-Elysées, voorbij aan grote modehuizen, snelle race-auto’s en dure restaurants en herinneringen ophalend aan diverse finish-momenten van de Tour de France die Peet ooit van dichtbij mee mocht maken. Maar ook van ons twee samen. Toen we in 2007 net samen waren, zijn we met een nachtbus naar Parijs gereden, en de finish van de Tour meegemaakt. Eerst de hele dag door Parijs gestruind, daarna de finish en huldigingen en om het te vieren aan de voet van de Eiffeltoren een fles rosé opengetrokken om vervolgens ‘s avonds laat met de nachtbus weer terug te gaan naar Eindhoven. Je doet wat als je jong en heel verliefd bent. Maar nu doen we zeker zo mooie dingen! Het is mooi om onze jongens deelgenoot te laten zijn van onze herinneringen en zelf herinneringen te laten vormen door met ons vieren avonturen te beleven!
Omdat Abel’s regenjasje tijdens een laatste wasje kapot is gegaan, hadden we een serieuze missie. Bij de Decathlon op Boulevard de la Madeleine een regenjasje gescoord en even verderop wat sandwiches en een fles appelsap verorberd.
Het werd tijd voor actie! We namen een metro naar Esplanade Des Invalides en liepen richting Eiffeltoren. Al wandelend door de Rue Saint Dominique, door geen van ons eerder bezocht maar zeer de moeite waard, kwam het uit 1889 in smeedijzer geklonken en 324 m hoog gevaarte steeds dichterbij. Maar vooral, wat een leuke straat! Gezellige cafeetjes, bistro’s, kruidenierswinkeltjes die op deze zonnige zondagmiddag hun waren buiten hadden uitgestald. We stonden met open mond voor de etalage van een makelaar. De prijzen zijn hier exorbitant hoog! Een 4-kamer appartement voor 4,25 miljoen euro...maar dan heb je wel uitzicht op de Eiffeltoren!
Enfin, we liepen door en eindelijk, daar was ie! De jongens waren echt door het dolle heen toen we eindelijk oog in oog stonden met de Eiffeltoren. Sjongejonge, wat een hoge raket!
Vantevoren hadden we afgesproken om er niet op te gaan, je bent niet alleen een vermogen armer, maar je bent ook een halve dag kwijt aan het wachten en bezoek.
Een naastgelegen speeltuin bood meer dan voldoende soelaas voor onze energieke jongens. Ze konden er, samen met een dozijn andere kinderen, even lekker uitrazen.
We merkten dat de fut er met name bij Abel wel uit was. Na een ritje in de draaimolen onder de Eiffeltoren, genoten we vanaf het Palais de Chaillot nog even van het uitzicht over een deel van Parijs. Daarna met metro en shuttlebus terug naar de camping en na een heerlijk bord spaghetti vielen onze vriendjes om van de slaap. Zoveel indrukken, zoveel prikkels, zoveel dingen gezien en liefst 10 km gelopen, het was mooi geweest.
Morgen willen we in ieder geval naar Montmartre, maar als er tijd en energie is, ook nog naar Quartier Latin. En anders komen we nog een keer terug, want Parijs is groot, heel groot. Te groot om in 2 dagen even snel te doorkruisen.
Peet en ik drinken nog een glaasje heerlijke bio Côte du Rhône Villages en rozig en voldaan na een mooie dag zoeken ook wij ons bed op.
A demain!

Geschreven door Maarten.op.weg