Dag 23
Subbiano - Ripa
105 km (1871-1976)
Eerst bewolkt en fris, later opklaringen, en heet

Ik heb er vandaag weinig over te vertellen. Het was een mooie etappe, hoofdzakelijk door het dal van de Tiber, 105 km op de teller, flink geklommen, heel lekker gedaald, af en toe wel heel beroerde wegen (ach), heel mooie landschappen en er resteren nog exact 214 km tot het St.Pietersplein! Da’s niet meer zo ver. Als ik morgen heel vroeg zou vertrekken zou ik morgenavond het Vaticaan aan kunnen tikken. Doe maar niet, gekkenwerk.
Ik zou er alleen staan, want Peet en de jongens komen als het goed is woensdag pas aan op de camping nabij Rome.
Petra doet het geweldig goed met de jongens achterin onze Hulk, ze is nu in Pavia, voorbij Milaan, de kanjers! Ik wil ze graag heel snel in m’n armen sluiten. Ik voel me vanavond weer wat alleen, op deze mooie en aardige Agriturismo, waar ik helaas niet m’n eigen potje mocht koken op het grasveldje, laat staan m’n tentje opzetten. Oke, prima. Dan slaap ik in een echt bed en heb ik mogen proeven van wat de kok lekker had klaargemaakt = specialiteiten uit Perugia. Of anders gezegd, gewoon lekker ham met meloen, een lokale pasta en gebraden eend met aardappelpuree en sla. Geen dolce, het leven is al zoet genoeg.

Teunissen uit de gele trui, de voetbalmeiden met zilver naar huis, ach je hoeft niet altijd te winnen. Verliezen hoort ook bij het leven.
Morgen wil ik ‘even’ naar de stad van de heilige Franciscus, hier om de hoek, vanuit mijn slaapkamerraam zie ik in de verte de in wit marmer opgetrokken basiliek staan. Het zal er druk zijn. En een lange broek en lange mouwen aan (met dit weer🥵), anders mag ik niet naar binnen.
A domani

Geschreven door Maarten.op.weg