Sinds we vanmorgen in min of meer grote lijnen het programma van vandaag op tafel hadden gelegd, konden de jongens over niets anders beginnen dan: “Wanneer gaan we naar Pont du Gard”, maar vooral: “Wanneer gaan we naar het zwembad?” Dat was het middagprogramma.
Vanaf de camping liepen we in een klein kwartiertje naar de Pont. Met 23 graden in de zon was het lekker warm te noemen. We stelden ons voor hoe het hier hartje zomer zou zijn, met dik 35 graden op de thermometer en hordes toeristen die en masse over het aangelegde en verharde pad richting de brug marcheren. Niets ten nadele van die hordes toeristen, maar wel van de temperatuur van +35 graden...
De Pont maakt van afstand al indruk door haar afmetingen. En het feit dat ze er al 2000 jaar ligt en de Romeinen 14 jaar over de bouw van dit masterpiece gedaan hebben, nou ja de Romeinen zelf vermoedelijk niet. Het waren juist de slaven die het beulenwerk moesten uitvoeren, om de tot 6000 kg zware stenen te versjouwen. Geen hijskraan, geen ander zwaar transportmaterieel en geen montagekit om al die blokken te verlijmen. Maar kunstenaars waren het zeker. Ik heb er bewondering voor en stelde me voor hoe het hier 2000 jaar geleden aan toe moet zijn gegaan. Het gekke is dat me dat niet lukte. We zijn te verwend met onze hedendaagse technieken, computers en een andere manier van denken. Maar wellicht zijn onze hedendaagse technieken wel een afgeleide van de techniek die destijds de Romeinen voor het eerst hebben toegepast. Het blijft een feit dat de Pont du Gard er nog steeds staat! Dat kun je van menig hedendaags bouwwerkje niet zeggen.
We hebben er zeker 3 uur gezeten, bewonderd en lekker in en bij het water gespeeld en genoten. Het was geweldig om hier te zijn.
Maar we hadden nog een andere belofte gedaan: naar het zwembad! De jongens hadden zich er heel wat bij voorgesteld en zouden me toch een partij gaan plonzen en spetteren! De temperatuur van het zwembadwater was echter met 20 graden best fris te noemen, even doorbijten en dan werd het wel lekker. Na een half uurtje kwamen ze er alledrie (ook papa) verkleumd uit en hebben we ons in de laatste zonnestralen nog even lekker opgewarmd.
Terwijl Peet de jongens onder de warme douche zette, maakte ik vast de voorbereidingen voor het avondeten. En tijdens het bereiden ervan, smikkelden we van een lekker plankje met worst, kaas, noten en wat rauwkost. Na de in rode wijn gestoofde groenten- en tomatensaus met kikkererwtenpasta was het voor de mannekes bedtijd. Ze waren doodop van het spelen en zwemmen.
Morgenvroeg willen we naar de markt in Uzès en ‘s middags nog een poging voor het zwembad. Al naar gelang de weersomstandigheden.
Peet en ik zitten nog heerlijk buiten, weliswaar onder een dekentje en met een dik vest aan, en drinken nog een glaasje lokale bio-wijn en dan is het ook voor ons mooi geweest.
A demain!

Geschreven door Maarten.op.weg