Dag 22
Signa - Subbiano
112 km (1759-1871)
Eerst bewolkt, later onweersbui, daarna opklaringen, droog en heet

Gisteravond ben ik neergestreken in een gehuchtje nabij Subbiano, in de bergen. Hier is het Toscaanse leven goed en eenvoudig.
Het is de meest primitieve camping ooit en het is geweldig. Douchen deed ik buiten en geslapen als een roos, gewoon onder de sterrenhemel. Ik was de enige gast van een Nederlands echtpaar die het huis met een grote lap grond 25 jaar geleden hebben gekocht. Na m’n pasta met eieren van naburige kippen, verse basilicum van het land, en parmezaan hebben we nog mooie gesprekken gevoerd over het leven hier en in Nederland en ik dronk wijn, door de mensen zelf gemaakt. Heerlijk!
En hier is stilte! Echte stilte. Vannacht hoorde ik de krekels, blaffende herten in het bos en geritsel in de struiken rondom mij en de Melkweg boven mij.
Het is intussen zwaar bewolkt en ik vertrek zo naar m’n volgende pleisterplaats.

Gisteren was ik al vroeg in Florence, vanaf Signa voerde de Strada Bianchi mij de stad in, de bussen met toeristen waren er ook al. Desondanks, en omdat ik ook slechts een toerist ben, toch even genoten van de mooie Middeleeuwse Florentijnse monumenten.
Daarna kwam er een flinke onweersbui en een klim de bergen in. Die bui trok snel voorbij en de zon scheen weer. Ik kwam voorbij Fattoria la Vialla, een biologisch dynamisch landbouwbedrijf dat allerlei mooie Toscaanse producten maakt, wijn, pasta, olijfolie etc en waar wij ieder jaar met Kerst een grote doos lekkers bestellen.
De finale van de dag was de meest zware klim deze reis, 7 km klimmen tussen 4 en 11%... Mama mia, dit was zwaar!! Niet zeiken, maar fietsen.
En toen, lag daar ineens in de bocht dit kleine paradijsje, hier is het leven goed.
A domani

Geschreven door Maarten.op.weg