Na onze overnachting zaterdag in Leao de Ouro, in de rosse buurt in Matosinhos, zochten we zondag een plaats om te ontbijten. Helaas zijn de pasteleria’s in die buurt niet dik bezaaid, en kwamen we terecht in een cafetaria met 1 klant.
De barman kon alleen Portugees, en begreep “pao” niet toen ik het uitsprak zoals het er staat. “Ah, pang!”, riep hij toen zijn frank gevallen was.
De bestelling kwam verkeerd op ons bord, en de rekening was 2x zo duur als in een top pasteleria. Ach ja, je merkt dat je de taal toch beter zou kennen, en dat de uitspraak heel belangrijk is.
Na een uurtje rijden, stoppen we in Praia da Mira, aan zee. Het is 36 graden hier, er waait een warme föhnwind terwijl de bladeren van de bomen vallen. Gek dat het zo warm is in de herfst, maar ik lees dat dit ook in België zo is.
Na een bord zeevruchten, kunnen we er weer tegen.
Nog even in de zee gaan pootjebaden. De golven zijn hoger dan mensen en ik word door een hoge golf verrast en krijg water tot over mijn knieën. Leuk!
Op weg naar Coïmbra zien we hoge rookwolken veroorzaakt door branden. Wanneer we in Coïmbra zijn, zien we nog steeds de ongelooflijke vervuilende wolken.
De dag erna ruikt de stad naar brand. Op de auto liggen witte asdeeltjes.
Op het nieuws zien we dat er in de buurt van Coïmbra enorme branden woeden.
Er zijn branden in Penacova, Oliveiro do Hospital, Coja, Tabua en Arganil.
De brandweer kan de vuurzee niet meer de baas en roept de bevolking op om proactief te blussen. De botanische tuin in Coïmbra is gesloten doordat er een noodtoestand is uitgeroepen.
Nadat we in ons hostel aangekomen zijn, krijg ik een mailtje van onze vorige gastvrouw Ines van Airbnb, die achteraf meer geld eist. De prijs voor haar kamer bleek maar voor 1 persoon te zijn geweest, ze wil 20 euro per nacht meer voor de tweede persoon. De prijs voor “Villa Graciosa” is nu al opgelopen van 30 tot 60 euro per nacht (met de 10 euro kosten voor Airbnb inbegrepen). En dat voor een matras op een pallet, met een badkamer in de gang die niet privé was. De 4 katten en het straatlawaai kregen we er ook gratis bij.
Even later gaan we op verkenning. We zitten hier op de Praça da Republica, vlakbij de universiteit, met veel studentenkroegen. Voor 2 euro eten we een slaatje. Leve Portugal!
Maandag hebben we de universiteit bezocht, met de prachtige Joanine bibliotheek, die in 1717 aan de universiteit van Coïmbra werd geschonken door koning Joao V, dankzij de opbrengst van diamanten in Brazilië. Drie grote opeenvolgende zalen weelderig versierd met goud en plafondschilderijen. ‘s Avonds worden hier vleermuizen losgelaten om insecten die het op de boeken gemunt hebben, te verorberen. We bezochten ook de wapenzaal en de Sala dos Capelos (zaal der diploma’s).
’s Avonds wandelden we naar de Igreja de Santa Cruz en genoten van gratis fado in het café Santa Cruz, een voormalige zijkapel van de kerk. Het interieur was oud, verweerd met gewelven, stenen muren, marmeren tafels, lederen stoelen, prachtig!
In Coïmbra vinden we alleen fado gezongen door mannen.
Na een lange dag en een lekkere vismaaltijd, weggespoeld met een lekkere frisse, intense, fijne, fruitige witte wijn uit Setubal, gaan we terug naar ons nestje op zolder.

Geschreven door KatinkaenArmand.op.avontuur