Dag 19, boottocht Brienzersee
De hemel is stralend blauw als we naar de bushalte lopen. Vandaag staat een boottochtje over de Brienzersee op het programma. We stappen op in Interlaken Ost en sluiten aan in de rij, terwijl Jacques en Rob kaartjes gaan kopen. Een groep slechtziende en blinde, oudere mensen schuifelen ons voorbij en hebben voorrang. Hoe dan! De gemiddelde leeftijd is 85+. Ze bezetten, samen met een grote groep Chinezen, in no time de boot en met moeite vinden we nog een plekje. Ook nu verbazen we ons weer over de enorme drukte en zijn het met elkaar eens dat dit niets voor ons is. We zijn het niet gewend in de voorgaande jaren tijdens onze kampeerreizen.
We zitten echter en genieten van het zonnetje en het azuurblauwe water van het meer. Omdat het meer niet voedselrijk is, is het water heel helder en wordt daarom als bijzonder schoon gezien. Er wordt maar weinig vis gevangen.
Het meer ligt op 564 meter hoogte (dat is 6 meter hoger dan het Meer van Thun), omvat 29,8 km² en is tot 260 meter diep. Het is 14 km lang en maximaal 2,8 km breed. Het meer van Brienz wordt door de rivier de Aare doorstroomd. Een tweede rivier die in het meer stroomt is de Lütschine. Tevens wordt het gevoed met bergwater uit het omliggende gebied van 1127 km².
Na de laatste ijstijd vormde zich daar waar nu twee meren liggen, de Wendelsee. Door sedimentatie van materiaal uit de omliggende bergen werd in het midden van de zee een ophoging gevormd. Hier vindt men nu de plaats Interlaken. Aan de westkant van Interlaken bevindt zich het Meer van Thun en aan de oostzijde het meer van Brienz.
De boot meert aan bij verschillende plekken aan het meer en het eindpunt is Brienz. Helaas herkennen we niets meer van het dorpje en vermoeden dat de aanlegsteiger in 2009 een stuk verderop was en in het centrum uitkwam. Het is erg warm en we lopen en stukje langs het meer en zitten even uit te puffen op een bankje in de schaduw als we de boot zien aankomen bij de steiger. Hij is vroeg en we besluiten op de boot in de schaduw een glaasje prik te nemen. Gelukkig is het niet zo druk als op de heenweg en we genieten van de retourtocht. Het zonnetje doet zijn werk en door het windje over het water, voelt het lekker aan.
In Interlaken aangekomen, gaan we van boord en verbazen ons over de enorme rij mensen die voor de laatste rit nog met de boot mee gaan. Het is half 4 en in het station worden we verdrukt door grote groepen toeristen die nietsontziend naar hun doel lopen. In de bus moeten we weer vechten voor een plekje en zijn die grote mensenmassa’s nu echt zat. We concluderen dat grote, toeristische steden niets voor ons zijn, maar daar ontkom je niet altijd aan als je iets wilt zien. Voor nu is het mooi geweest en we slaken een zucht van verlichting als we de camping oplopen. Het wordt steeds donkerder en al snel begint het te donderen en de bliksemschichten schieten door de lucht. De donder rolt tussen de bergwanden heen en weer en is een machtig mooi gehoor. Jacques bakt het vlees in de caravan in plaats van op de barbecue want het komt met bakken uit de hemel. In de avond klaart het weer op en loop ik nog even een rondje over de camping. Het is lekker opgefrist en hoop op morgen weer een mooie dag.
Geschreven door Broedersopreis