Dag 27, Lillehammer

Na de enerverende avond van gisteren slapen we uit, want natuurlijk konden we de slaap niet vatten na alle indrukken van de safari. Het is zonnig en de hemel strakblauw als we buiten ontbijten met uitzicht op de de dobberende groep Canadese ganzen in de rivier. Ze laten zich afdrijven richting de stuwdam en dan geeft 1 van de ganzen (vast de hoofdgans) waarschijnlijk een seintje; “kom op jongens terug want het wordt gevaarlijk” en zwemmen ze tegen de stroom in tot de camping en begint het hele proces opnieuw. Geweldig gezicht!

Als we weer fris en fruitig zijn, rijden we naar de stad Lillehammer en bezoeken het oude centrum. De hoofdstraat is gezellig druk met winkeltjes en terrasjes en we slenteren van de ene kant naar de andere kant. Onderweg drinken we een bakkie koffie met iets lekkers en doen bij een groot winkelcentrum de boodschappen waarna we weer naar de camping gaan. Het is inmiddels warm en we brengen de rest van de dag luierend voor de caravan door.

Lillehammer is de hoofdstad van de Noorse provincie Innlandet. De stad ligt circa 180 km ten noorden van Oslo, aan de noordoever van het Mjøsameer, op circa 180 meter boven zeeniveau. De gemeente Lillehammer is op 1 januari 1838 gesticht en telt 27.718 inwoners.

Een inwoner van Lillehammer, Thor Bjørklund, vond in 1925 de kaasschaaf uit.
De stad had begin 20e eeuw een ware aantrekkingskracht voor kunstschilders, door de speciale lichtinval vanuit de heuvels.

Lillehammer kwam in 1973 in het nieuws toen Ahmed Boushiki, een onschuldige Marokkaanse ober, werd vermoord door de Mossad. Deze werd per ongeluk voor Ali Hassan Salameh aangezien. Salameh was verdacht van betrokkenheid bij het bloedbad van München tijdens de Olympische Spelen van 1972 aldaar.

Lillehammer was de organiserende stad van de Olympische Winterspelen van 1994. Het stadje is vooral nog gevuld met attributen die zijn overgebleven uit de periode van de Olympische winterspelen van 1994, zoals de skihellingarena waar de opening en sluiting plaatsvond.

Dag 28, reisdag naar Krokkleiva

Het begint te spetteren als we wegrijden van de camping en het is zwaar bewolkt. Helaas gaan we nu echt op de terugweg en vandaag is het een reisdag (158 km) naar de Utvikacamping in Krokkleiva op ongeveer 40 kilometer boven Oslo. We rekenen nog steeds dat we een afstand van 50 km per uur kunnen rijden en om 13.00 uur zien we de afslag naar de camping maar wat zie ik ook? Op het bord staat ook Utøya en meteen gaat mij een lichtje branden! Maar daarover later meer.

Jo en ik lopen naar de receptie om in te checken en het valt op dat het er allemaal een beetje armoedig uitziet en vooral veel vaste jaarplaatsen zijn. We checken in (39 euro per nacht) en lopen terug naar de mannen om een plekje uit te zoeken. Jacques heeft meteen een afkeer van de camping, maar goed we moeten toch overnachten en misschien valt het mee. Nee dus!! we krijgen de camper en caravan niet waterpas op de beschikbare plaatsen en zoeken een ander plekje. Na een hoop gemorrel en gemopper staan wij waterpas, maar bij Gijs lukt het niet, dus die rijdt naar het begin van de camping om daar een beetje vlakke plek te zoeken. Hè he we staan en eten eerst een broodje. We lopen over de camping en overal staat oude rommel en is het onverzorgd. De toiletten stinken naar de urine en we besluiten nu al dat we de douchebeurt morgen maar overslaan. Dit is de eerste camping van de hele vakantie dat het sanitair onder de maat is. Jacques zegt herhaaldelijk: ik vind het HE-LE-MAAL niets, HE-LE-MAAL niets en er is ook niets.

Aan het eind van de camping is een klein haventje en kijken we op het eiland Utøya. Het is een klein, met bomen begroeid, lieflijk eilandje niet ver van de kust en we kunnen ons niet voorstellen dat hier iets afgrijselijks is gebeurd. Kippenvel staat op mijn armen als ik bedenk dat hier zoveel jonge kinderen in koelen bloede zijn vermoord en zij hun laatste minuten in grote angst hebben doorgebracht. Bij het zoeken naar een camping wist ik niet dat het eiland zo dicht voor de kust van de camping zou liggen, anders had ik zeker een andere uitgekozen. Het is een vreselijk naar idee dat er dichtbij onze slaapplaats zoveel is geleden!

Op 22 juli 2011 werd een bomaanslag in de regeringswijk van de Noorse hoofdstad Oslo gepleegd en daaropvolgend een schietpartij op een politiek jeugdkamp op het eiland Utøya.

Twee uur na de explosie van de bom in Oslo vond een bloedbad plaats op het eiland Utøya, circa 50 kilometer ten noordwesten van Oslo. Op dat eiland werd door de jeugdafdeling van de regerende sociaaldemocratische Noorse Arbeiderspartij een jeugdkamp georganiseerd waar tussen de 500 en 700 jongeren aanwezig waren.

Een geüniformeerde man (Andes Breivik) met een grote tas arriveerde op het eiland, deed zich voor als politieman en wist zich onder het mom van een routinebezoek in verband met de bomaanslag in Oslo toegang tot het eiland te verschaffen. Eerst riep hij de jongeren op zich rondom hem te verzamelen en daarna begon hij op hen te schieten en later ook op de mensen die daarna al zwemmend probeerden te vluchten.
Na de aankomst van een antiterrorisme-eenheid gaf de dader zich over en kon hij worden gearresteerd. Het officiële dodental van dit bloedbad ligt op 69 personen. Het totale dodental inclusief 'Oslo' is 77.

We lopen weer naar de caravan en rijden nog even naar de Spar om boodschappen te doen en te tanken. Morgen hopen we een betere dag te hebben.

Geschreven door Broedersopreis