Het is prachtig weer als we opstaan en dat komt mooi uit, want een uitstapje met de kabelbaan staat op het programma. We rijden, 25 kilometer, naar het meer van Bohinj, richting de berg de Vogel. Na een mooie, bochtige rit door het dal komen we aan het meer van Bohinj. Het meer ligt aan het einde van een dal en is schitterend blauw. We parkeren de auto bij de kabelbaan en kunnen meteen instappen. De stijging is behoorlijk en we staan gauw op 1535 meter. Indi vindt het een beetje eng in de kabelbaan, maar voordat ze in paniek kan raken, zijn we er al. Ze heeft veel bijkijks als ze in haar tas zit en alleen haar koppie zichtbaar is. Bij het eindpunt gaan we verder met de stoeltjeslift. Ook dat is weer een beetje eng, maar al gauw zit ze om zich heen te kijken. We genieten van het uitzicht en bespreken dat dit voor ons toch wel de ultieme beleving van vakantie is. Boven aangekomen vertel ik het verhaal dat ik als meisje van 9 jaar ook daar gestaan heb met mijn ouders en zus. Wij waren toen op vakantie in het toenmalige Joegoslavië en wilden na de kabelbaan met de stoeltjeslift, maar die was niet open. Mijn ouders besloten toen naar boven te gaan lopen en daar was ik toen niet zo blij mee, want ik had een broertje dood aan wandelen. Na een voor mij ellenlange wandeling door de hitte, ging opeens de stoeltjeslift weer draaien en toen was ik als eerste boven, zodat we met de lift weer naar beneden konden. Dit zijn altijd weer leuke anekdotes en het wandelen is nu 1 van mijn grootste hobby's.
We lopen vanaf de stoeltjeslift langs een grote kudde schapen naar boven. Halverwege moeten we echt over de rotsen klauteren en dat vinden we het allerleukste om te doen. Na een uur stijgen, besluiten we weer naar beneden te lopen, nadat we van het uitzicht hebben genoten. Indi rent van de een naar de ander en is op een gegeven moment op. Ze wordt door Rene een stukje van de berg gedragen en dan is ze weer opgeladen. Tijdens het wachten op de kabelbaan heeft ze weer veel bijkijks en de mensen nemen foto's van haar en willen haar aaien. Indi vindt alles prima. Tijdens het wandelen is het heerlijk weer met een fris windje en beneden valt de hitte op ons. In de auto is het door de airco gelukkig snel koel en we rijden weer terug naar de camping. We besluiten nog even een plons in het meer te nemen als afsluiting en als we terug komen, staat Jacques pannenkoeken te bakken. Na het eten storten we allemaal in en ruimen de boel op om op tijd naar bed te kunnen gaan. Morgen is het weer een reisdag en gaan we naar Pula. Moe, maar voldaan van een heerlijke dag gaan we naar bed.

Geschreven door Broedersopreis