Dag 9, Val Thorens
We worden wakker door het geluid van het vullen van een luchtballon en snel lopen we naar buiten. Vlak boven ons zweeft een rode luchtballon die steeds hoger en hoger gaat. Voor mijn 40e verjaardag kreeg ik lang geleden van Jacques een ballonvaart cadeau en ik herinner mij nog heel goed het overweldigende gevoel als je boven het land zweeft en niets anders hoort dan stilte en af en toe het geluid van de gasbranders die de lucht in de ballon verwarmen zodat deze verder opstijgt. Vandaag gaan we een autorit maken en willen via Albertville naar het dorp Val Thorens.
Val Thorens is onderdeel van het skigebied Les Trois Vallées en ligt in dezelfde vallei als Les Menuires, de vallei van Belleville. Samen met Les Menuires, Saint-Martin de Belleville, Meribel, La Tania en Courchevel wordt een van de grootste aaneengesloten skigebieden van de wereld gevormd. Het complete gebied bestaat uit meer dan 650 kilometer geprepareerde pistes, waardoor zowel beginnende als gevorderde skiërs er terechtkunnen.
Val Thorens en een groot deel van het skigebied liggen boven de boomgrens. Het dorp bestaat uit veel (hoge) appartementengebouwen. De laatste jaren zijn er ook diverse (kleinere) chalets gebouwd. Er is een bouwverbod afgekondigd voor grote appartementengebouwen, om de "sky-line" van het dorp te verbeteren.
In de winter van 2017/2018 heeft Patrick (zoonlief) een half jaar in dit dorp gewoond en op de Peclet als kok gewerkt en wij willen het graag een keer zien. De rit is fantastisch mooi en de weg heeft vele haarspeldbochten en is natuurlijk ook bekend van de Tour de France. Jacques voelt zich al een vis in het water 🥴(vreemde uitdrukking op 2300 meter!) en rijdt ons veilig en behoedzaam naar boven. In het (winter) hoogseizoen is het op zaterdag berg op en berg af file rijden en dat is een afstand van 30 kilometer, dus wij benijden die mensen niet, maar wij rijden nu haast alleen op de weg en het is zeer rustig. Onderweg stoppen we een paar keer om van het uitzicht te genieten en we komen al snel boven de boomgrens en wordt het al ruiger en kaler. De berghellingen kleuren rood van een soort pluisachtige bloem en de strakblauwe lucht op de achtergrond geeft een apart effect. Al snel zien we de appartementen van Val Thorens en zoals Patrick al zei is het vooral een wintersportgebied en het is nu uitgestorven. Slechts enkele werklui zijn aan het werk, ze kijken verbaasd naar ons en je ziet ze denken .... wat moeten die hier! We rijden een rondje door het dorp en herkennen een pub waar Patrick vaak kwam en zien het Centre Sportif waar hij altijd ging sporten. Leuk om te zien, maar in de winter zal de sfeer 100x leuker zijn dan nu. Op een gegeven moment ziet Jacques een weggetje en slaat af, waarna we over een hobbelig ongeëffend pad rustig naar beneden rijden. De Subaru houdt zich prima en voor het eerst rijden we off-road van een steile helling en door een greppel met water. Haha wat spannend!! Bij een parkeerplaats eten we een broodje en ademen diep de frisse, heldere lucht in en realiseren wij ons weer dat we buitengewoon bevoorrecht zijn. We horen het schelle fluiten van een marmot en speuren de hele berghelling af maar zien helaas niets. Jacques filmt de omgeving voor Patrick en stuurt het via whats app naar hem toe. Het is niet te vergelijken met de vele video’s (die Patrick stuurde) van de besneeuwde hellingen in de winter van 2017 toen ze de zwaarste en langste sneeuwval sinds 50 jaar hadden. We gaan weer terug want het nodigt niet uit om ergens te gaan wandelen en zijn na 180 kilometer rijden om 4 uur weer op de camping. En wat doen wij in de vakantie als de 4 erin zit? ..... JUIST! een glaasje prik en dat smaakt prima bij een temperatuur van 28 graden, maar je hoort ons niet klagen 😎🍻😃
Geschreven door Broedersopreis