We slapen een beetje uit na de vermoeiende dag van gisteren en staan op met een stralende zon aan een strakblauwe hemel. Het voelt weer heerlijk om tussen de bergen te staan en de camping is aangenaam met mooi, schoon sanitair. Het is typisch Oostenrijks met bruine en oranje tegels en veel donker hout. De douches zijn heerlijk warm en eindelijk weer eens geen drukknop maar een lekkere constante warme straal. Jo en ik doen even een klein handwasje in de kelder van het gebouw en doordat er een centrifuge staat is de was snel droog. We gaan naar kantoor om in te checken en de mensen zijn uiterst vriendelijk. Met een map vol informatie gaan we terug naar de caravan en hadden al besloten om hier 3 nachtjes te blijven ipv 2 en dan maar iets meer kilometers op de reisdagen te rijden. We voelen ons hier op ons gemak en vragen ons af hoe dat toch komt. We zijn echte bergliefhebbers en de sfeer is hier gewoon gemutlich. Na de lunch lopen we via een voetpad naar de Millstattersee en het is warm. Bij het meer laten we Indi even zwemmen, maar ze vindt het niet leuk en ik ben bang dat ze het nooit leuk gaat vinden. Als we langs een zwaan lopen, blaast hij naar Indi en we gaan gauw verder. Via hetzelfde voetpad lopen we de andere kant op naar het centrum van Dobriach. Alles ziet er mooi verzorgd en schoon uit en we worden omgeven door hoge bergen. HEERLIJK!. In het dorp is het tijd voor een lekkere koude klets en we gaan op een terrasje zitten. Het is uitgestorven in het dorp en we realiseren ons ineens dat het zondag is. De dagen gaan geruisloos in elkaar over en je hebt geen idee welke dag en datum het is. Dat is vakantie vieren!. Het wordt donker en we horen gerommel in de verte. Het meisje van de stube waarschuwt ons dat er regen en onweer aankomt en we besluiten op te stappen. Helaas te laat, want grote druppels regen vallen op ons en de weerlichten en het gedonder neemt toe. We schuilen even in een viaductje van een fietspad, maar moeten toch verder. Drijfnat en stampend door de plassen lopen we maar door, want schuilen heeft toch geen nut meer. Lachend en rillend komen we bij de caravan aan. Tot op onze onderbroek en BH zijn we nat en kleden ons snel om. De buren zijn zo vriendelijk geweest om de stoelen in de voortent te zetten en we bedanken ze uitgebreid. Het dondert behoorlijk en de caravan beweegt zelfs af en toe als de donder tussen de bergen rolt. Vandaag zal het niet meer droog worden en na de boodschappen besluiten we om lekker in het restaurant te gaan eten, want er liggen grote plassen water voor de caravans. Al met al een heerlijke rustige dag met een nat einde. Morgen gaan we een passentocht maken en hopen een stuk te kunnen lopen.

Geschreven door Broedersopreis