Het is zonnig als we opstaan, maar nog ijzig koud bij een temperatuur van 5 graden om 9 uur in de ochtend. We ruimen de boel op, maar hoeven ons niet te haasten, want het is ongeveer 2 uur rijden naar de volgende camping in de Ardêche. Gister heeft Jacques een rondje campings gebeld en geloof het of niet, maar de meeste zaten nog vol. De grijze golf neemt het er nog steeds van totdat de campings halverwege of eind september sluiten. Eindelijk hebben we prijs en de vriendelijke dame aan de telefoon geeft aan dat we welkom zijn. Gelukkig zijn we niet op de bonnefooi naar een camping gegaan, want ik vind het armoedig als je moet gaan leuren voor een plekje. We zijn dat helemaal niet gewend, want meestal gaan we naar niet toerischtische plekken. Via Viviers en Villeneuve Le Berg rijden we naar Pradons, camping La Laborie. De omgeving is prachtig en het zonnetje schijnt. We hebben mooie ruime plekken aan de kant van de rivier de Ardeche. Voor de zekerheid vraag ik aan de beheerster of het niet gevaarlijk is om vlak bij de rivier te staan, want jaarlijks zie je op het nieuws overstromingen en campings die ontruimd moeten worden. Ze geeft aan dat het wel is voorgekomen, maar dat er deze week geen regen wordt verwacht. Op internet lees ik dat in september 2014 een overstroming in deze omgeving (Ruoms) is geweest en de rivier 8 meter hoger stond dan normaal en veel mensen geëvacueerd moesten worden. We zijn op onze hoede als het hard zou gaan regenen.
Omdat we lekker vroeg zijn, gaan we nog even wandelen. Er loopt een wandelpad richting Pradons en Ruoms en al in het begin lopen we een stukje verkeerd. We zien het pad vanaf een paar meter hoogte liggen en onder leiding van Rene klauteren we tussen struiken en bomen op een steil stukje naar beneden. Jo staat haast in haar broek te plassen van het lachen, want we maken natuurlijk idiote capriolen om met onze stramme lichamen naar beneden te komen. Uiteindelijk lukt het om veilig op het pad te komen en we lopen goedgemutst verder. Onderweg komen we mooie uitzichten tegen, luxe huizen met mooie tuinen en wilde cactussen. We besluiten door te lopen naar Ruoms, nadat we op google maps zien, dat het ruim 5 km is. In Ruoms pakken we een terrasje, want we hebben dorst. De tijd begint echter al te dringen en we willen voor donker terug zijn op de camping, want we moeten ook een stuk door een bos lopen en dat is niet aantrekkelijk in het donker. Na een uur flink doorlopen, zijn we weer op de camping en Jacques maakt nog een heerlijk eenpansgerecht op de skottle brye. Moe maar voldaan gaan we naar bed.

Geschreven door Broedersopreis