Het is nog pikkedonker als om 6 uur de wekker gaat en het is koud, regenachtig en zwaar bewolkt. We verlaten de Pyreneeen met pijn in ons hart, maar de vooruitzichten zijn zo slecht, dat het zonde is om op een mooie dag te wachten. We gaan de zon opzoeken en rijden om half 8 de berg af terwijl het langzaam aan lichter begint te worden. Het regent en we rijden in de wolken. Bye bye en tot een volgende keer. Het is druk op de weg en de ruitenwissers maken overuren. Als we richting Toulouse rijden wordt het droger, maar de bergen blijven in de wolken zitten. Het zal een lange reisdag worden. Normaal gesproken rijden we maximaal 350/400 kilometer per dag, maar vandaag gaan we 540 kilometer rijden. Het is toch slecht weer en op die manier komen we snel op onze plaats van bestemming aan. Het is zwaar voor de mannen, want er staat een hele straffe wind en de caravan schudt achter de auto. Regelmatig pauzeren we en ondertussen bellen we met campings in de Provence of ze twee plekjes voor ons vrij hebben. Dat valt tegen!! De 1 na de ander geeft aan dat de camping vol zit en dat heeft natuurljk alles met het weer te maken! Dit zijn we niet gewend en zoeken stug door. We willen graag in de buurt van Avignon/Orange een camping, zodat we nog een paar mooie tochten kunnen gaan maken. Eindelijk hebben we prijs en op camping Le Voconce bij Vaison la Romaine hebben ze twee plekjes voor ons. Uiteindelijk is het half 6 als we doodmoe op de camping aankomen. De plekken en het sanitair is typisch Frans en erg simpel, maar we zijn allang blij dat we er zijn en de pootjes kunnen uitdraaien. Als we gesetteld zijn, toasten we op mijn verjaardag en krijg ik een mooi cadeau van Jacques. Eigenlijk was het de bedoeling om uit eten te gaan, maar we zijn zo moe dat we dat maar uitstellen tot morgen. Jolanda en ik complimenteren de mannen, want het was een lange dag en slecht weer om te rijden. Om 9 uur gaat letterlijk en figuurlijk het licht uit.

Geschreven door Broedersopreis