Het is droog, zonnig en strakblauw als we opstaan. Vandaag gaan we de stad Bergen bezoeken, want daar moet je geweest zijn als je Noorwegen bezoekt.

“Bergen is een gemeente en de hoofdstad van de Noorse provincie Vestland en tevens de op een na grootste stad van Noorwegen. De gemeente telde in 2015 circa 275.000 inwoners.
Bergen wordt de stad tussen de zeven bergen, de syv fjell, genoemd. Een van de bergen waaraan de stad deze naam dankt is de Ulriken. Van hieruit is er een goed uitzicht over de stad en om op de top te komen kun je gebruikmaken van een kabelbaan. De hoogste van de zeven bergen is Ulriken. Bergen heeft een bijzonder record; het is de stad in Europa waar het het meeste regent (gemiddeld 2250 mm per jaar)”

Het is ongeveer 16 kilometer rijden vanaf de camping en we gaan met zijn viertjes is onze auto op weg. Halverwege horen we een schrapend en piepend geluid bij het linker achterwiel en dat wordt steeds erger, vooral in de tunnel weerkaatst het geluid enorm! Wat nu weer ….. Bij onze vorige auto hebben we ooit zoiets eerder gehad en toen bleek er een kiezelsteentje tussen de remschijf en het remblok te zitten en Jacques vermoedt dat dit weer aan de hand is. Hij probeert met stevig remmen en slingeren of het minder wordt, maar helaas gaat het geluid niet weg en worden alleen wij en de rugzakken door de auto geslingerd. We zoeken een parkeergarage bij het oude centrum op en binnen roept Jacques weer: hou je vast en remt hard. Geen resultaat, dus we besluiten om eerst de stad in te gaan en hopen dat het straks misschien over is.

We zitten precies aan de goede kant van de haven om uitzicht te hebben op de beroemde gekleurde huisjes en stellen ons er veel van voor. De gekleurde huizen in de wijk Bryggen nabij de kade zijn ongetwijfeld het meest gefotografeerde en gebruikte beeld van Bergen en deze handelshuizen, daterend uit de Hanze tijd, staan sinds 1979 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Is dit het nu vragen we aan elkaar! Het valt ons een beetje tegen, maar misschien hadden we te hoge verwachtingen. Het ligt niet aan het weer, want het is zonnig en de hemel blauw en het gezegde over de meeste regenval geldt gelukkig vandaag niet. Tussen de huisjes zijn steegjes om naar de hofjes erachter te lopen en dat is wel heel bijzonder om te zien. Alles is van hout met allerlei hoekjes, balustrades en erg oud. We drinken een bakkie koffie op een terras en lopen door het oude centrum terug naar de auto. Onderweg kopen Gijs en ik een sticker van een rendier voor op de caravan/camper. Haha we zullen weten dat we in Noorwegen zijn geweest!

Nu is het tijd om met de kabelbaan naar de berg de Ulriken te gaan, zodat we uitzicht over de stad, de haven en de zee hebben.
Het schrapende geluid is er nog steeds en we hopen dat het overgaat als we over de keitjes in de stad hobbelen, maar helaas niet. Eerst maar naar boven! De rit in de kabelbaan duurt slechts 10 minuten voor 35 euro per persoon, maar het uitzicht is geweldig. Je kunt de hele stad en haven zien en in de verte de besneeuwde toppen van de bergen van het gebied waar we morgen heen gaan. Het wordt donker en het begint te spetteren, dus we gaan weer naar beneden.

Als we wegrijden wordt het geluid erger en erger en we besluiten toch een garage te zoeken, want zo kunnen we morgen niet met de caravan gaan rijden. De eerste garage waar we stoppen wil ons niet helpen en zegt pas over een week tijd te hebben. Gelukkig heeft Jo langs de weg een kleine garage gezien en op goed geluk rijden we daar naar toe. Gijs en Jacques leggen het probleem uit aan de monteur bij de receptie (gelukkig spreekt haast iedereen Engels!) en meteen gaat de schuifdeur open en rijdt hij de auto op de brug. Wij kunnen in de wachtruimte wachten en hebben inmiddels toch wel stress, want wat als het een groot probleem is en de auto een paar dagen moet blijven? Alle scenario’s passeren de revue. Na 10 minuten wordt de auto uit de garage gereden en zien we dat de monteur een proefrit maakt en al snel weer terug is. Het blijkt inderdaad een kiezel te zijn en hij geeft ons het steentje als souvenir. En nu de rekening! 🙈. Niets, nada, nothing, rien, noppes, ! Niet te geloven, maar we hoeven niets te betalen en ze wensen ons verder een fijne vakantie. Wat geweldig aardig van ze en super opgelucht rijden we weer naar de camping. Het wordt weer droog en zonnig en we sluiten deze enerverende dag af met een glaasje prik 🍻

Geschreven door Broedersopreis