Rond de toppen van de bergen hangen dikke wolken. De rest van de hemel is strakblauw en het is om half negen al goed warm. We ontbijten voor de eerste keer buiten en dat belooft veel goeds voor vandaag. De Briksdalgletsjer staat voor vandaag op de planning, maar eerst verschonen we de bedden en draaien meteen een wasje.
Na de lunch gaan we op pad en we hebben geluk dat er geen cruiseschip in Olden ligt, want anders is het mega druk naar de gletsjer. De weg slingert zich een 24 kilometer door het dal, langs 2 grote blauwgroene meren, door een stikdonker tunneltje om terecht te komen bij een parkeerplaats. Ik had gelezen dat je met een Trollbil (golfkarretje maar dat klinkt niet zo leuk) naar boven gebracht kan worden en het laatste stuk verder vrij vlak kan lopen, dus nemen we een enkele reis naar boven en zullen terg naar beneden lopen. Als we uit het karretje stappen is het nog 50 meter omhoog naar de gletsjer en dan horen we opeens een hard gerommel! Nee het is geen onweer en waarschijnlijk een paar rotsen die naar beneden vallen. Het voorjaar is een gevaarlijke periode. Door de steile bergen en de smeltende sneeuw zijn lawines een groot gevaar. Vandaar de kleine donkere tunnels die je door moet om in Oldedalen te komen. Omringd door bergen en watervallen, volgen we het pad naar het uitzichtpunt wat gelegen is aan het meer van Briksdal. Vanaf hier hebben we een adembenemend uitzicht op de gletsjer. Het is een geweldig imposant gezicht en we zitten op een rots te genieten van de omgeving. Opeens horen we weer zwaar gerommel en ja hoor…. Voor ons valt een enorm stuk ijs van de gletsjer naar beneden en de echo klinkt heel hard door het dal. Wat een indrukwekkend gezicht en geluid! We staan vol verwondering te kijken en hopen dat er nog iets valt, maar helaas. We lopen weer terug naar de parkeerplaats als we onderweg weer een luid gerommel horen en voor ons, op een andere berg, valt een flink stuk ijs/modder naar beneden en laat een groot bruin spoor op de berg na. Het is maar een hele kleine lawine, maar het geluid is oorverdovend, dus wat zal het een gigantisch hard geluid zijn als er een grote lawine naar beneden komt. De natuur is grillig en nietsontziend en dan zijn wij maar hele nietige wezens.
Onderweg zien we de restanten van de rotsblokken die de gletsjer onderweg heeft verzameld en ze zijn enorm groot en glad afgeschuurd. We lopen er een stukje overheen totdat het te steil en glad wordt en zoeken weer een plekje om af te dalen. Toch weer even een stukje geklauterd.
De rest van de terugtocht verloopt goed en na 45 minuten zijn we warm, bezweet, maar voldaan en tevreden weer bij de auto. De weg naar het dal verloopt vlotjes en in Olden doen we de boodschappen voor het avondeten. Om 5 uur zitten we aan het glaasje prik en kijken om naar een zeer geslaagde middag.
Ontstaan van gletsjer.
Hoe hoger je de bergen in gaat, hoe kouder het wordt. Daarom smelt de sneeuw niet die in de bergen valt. De sneeuw hoopt zich op. Duizenden jaren lang valt de ene laag sneeuw op de ander. De nieuwe lagen worden zo zwaar dat ze de oude sneeuw samendrukken. Wanneer de sneeuw samengedrukt wordt, ontstaat er ijs. Wanneer het ijs gaat glijden ontstaat er een brede langzame rivier van ijs. Een gletsjer ‘stroomt’ hooguit een paar centimeter per dag. Doordat de massa over het land schuurt, neemt de gletsjer aarde en stenen mee.
Hoe verder de gletsjer in het dal komt, des te warmer het wordt en des te meer er dus wegsmelt. De gletsjer gaat uiteindelijk in water op. Wat overblijft zijn de stenen en rotsblokken die de gletsjer onderweg heeft verzameld.
Het duurt 1500 jaar voordat de gletsjer een afstand van 25 kilometer heeft afgelegd.
Wanneer zonlicht op de gletsjer valt en vervolgens een weg door het ijs aflegt, wordt het licht meerdere malen weerkaatst. Bij elke weerkaatsing worden de rode en gele kleuren het sterkst opgenomen door het ijs. Gevolg: de blauwe kleur blijft over en dit is die kleur die wij waarnemen. Morenes vormen vaak barrières die het smeltwater tegenhouden in gletsjermeren. Deze meren hebben een briljant blauwe kleur vanwege "keileem", een sediment dat door de erosieve werking van de gletsjer geproduceerd wordt.
Geschreven door Broedersopreis