We hebben een vervelende reis achter de rug. We hadden in Vancouver al een uur vertraging en uiteindelijk gingen we pas om 24.00 uur de lucht in. Het was een klein vliegtuig en we zaten als haringen in een ton. De lucht was al snel niet om te harden en erg warm. We hoopten lekker te slapen want we waren erg moe na een lange dag in Vancouver. Maar helaas. Rene had erge pijn van zijn val en wij wisten niet meer hoe we moesten zitten. Om 8.10 uur zijn we eindelijk geland en we gaan vlot door de douane. Om 9.10 zitten we in de reeds in Nederland bestelde SUV. De chauffeur spreekt slecht Engels. We rijden door de spits en het is erg druk op de weg. De chauffeur rijdt hard en Rene kan niet meer zitten van de pijn in zijn zij. De chauffeur zit te geeuwen en het lijkt of hij zijn ogen niet open kan houden. We voelen ons niet veilig en hij rijdt ook nog verkeerd. Gelukkig komen we veilig aan.

Het is inmiddels 10.00 uur en we zijn gesloopt. Rene krijgt steeds meer pijn en gelukkig is de kamer binnen een uurtje klaar en kunnen we even gaan liggen. Na een uurtje geslapen te hebben en een douche blijkt het slechter met Rene te gaan. We besluiten toch naar het ziekenhuis te gaan. De shuttlebus van het hotel brengt ons. We worden netjes ontvangen en we mogen er bij blijven. hij ligt snel op de ER. Ook wel spannend om dat mee te maken hoewel de reden niet leuk is. Na de eerste check wordt Rene naar een onderzoekKamer gebracht en wachten we op de röntgenfoto's en ct scan. Zijn ribben blijken gelukkig niet gebroken, maar hij heeft een grote inwendige bloeduitstorting rond zijn nieren. Hij mag niet weg en wordt opgenomen op de Medium Care ter observatie. Ze houden hem in de gaten en kijken of de blOeding groter wordt of stabiel blijft. Hij moet bedrust houden. Wat een tegenvaller voor iedereen. Het is dan inmiddels 22.00 uur en we zijn bekaf en hongerig. De Verpleging is aardig en ervgebeurt van alles. Naast Rene, gescheiden door een gordijntje, ligt een grote neger te schreeuwen van de pijn in zijn buik. Iedereen loopt binnen op de ER en wij blijven bij Rene. Een mooie dokterSonny komt onderzoeken en uitleg geven. Het is net een tv dokter met goede uitstraling bee nemen een foto en maken geintjes .

Het is een grote teleurstelling als blijkt dat Rene moet blijven. Het kan wel een paar dagen duren en in het slechtste geval moet hij geopereerd worden en duurt het zeker een week. New York wordt niets voor ons. Samen uit, samen thuis. We hopen dat het beter gaat de komende dagen en Rene met ons naar huis kan. Afwachten maar. In het shuttlebusjevstspte een jongedame in met een pizza. Kassier voor Jacques natuurlijk. We raken in gesprek en ze vond het zo erg voor ons dat ze de zalm pizza aan ons gaf. Wat lief.
Morgen wachten we maar weer af.

Geschreven door Broedersopreis