Woensdag 30 augustus

De regen klettert op het dak als we opstaan. Hé bah! We gaan verder reizen en moeten nu aankoppelen met regenjassen aan. Als we wegrijden is het toch droog geworden en beginnen we aan een rit van 238 kilometer naar Honfleur aan de kust van Normandie. Onderweg hebben we nog af en toe een spettertje, maar de reis gaat voorspoedig richting de Pont de Normandie over de rivier de Seine.

25 jaar geleden hebben we de brug ook gereden en reden pa en ma achter ons aan met auto en caravan. In de regen kwamen we aanrijden en keken elkaar vol ongeloof aan…. Moeten we hier overheen?? Dat is toch veel te steil! Uiteindelijk viel het toch wel mee en was het een geweldige ervaring. Nu is het droog en weten we wat ons te wachten staat, doch als de brug aan de horizon opdoemt, zijn we weer onder de indruk. Het raakt mij dat we na 25 jaar weer over de brug rijden en pa en ma al weer bijna 4 jaar niet meer bij ons zijn, zodat ik de herinnering niet met ze kan delen. Even slikken, diep zuchten en weer door. 😢

Direct na de brug slaan we af richting Honfleur, camping La Briquerie. Bij aankomst worden we, door een nogal kortaf pratende medewerker van de camping met 1 voortand, direct gedirigeerd naar een plek op de parking en melden ons bij de receptie. Jacques is er al helemaal klaar mee en vraagt zich af waar we terecht zijn gekomen. Het is een hele grote camping met 200 toerplaatsen en 200 jaarplaatsen, maar de plekken zijn ruim en het sanitair is schoon en voldoende. Helaas is het restaurant op woensdag gesloten en Jacques en Rob doen om de hoek een paar boodschappen bij de Intermarche. Jacques maakt een heerlijk maaltje met groenten en kip en na de afwas is het mooi geweest voor vandaag.

Donderdag 31 augustus

Het is zwaar bewolkt en spoedig begint het te regenen 🌧️. Volgens buienradar blijft het de hele dag regenachtig en we besluiten om vandaag een hangdag te houden en vanavond in het restaurant te gaan eten. In de middag lopen we door de Intermarche en kijken wat er zoal te koop is. Ook in Frankrijk is alles flink duurder geworden.

Vrijdag 1 september

Het heeft de hele nacht geregend, de grond is doorweekt en de kachel gaat even aan. Al gauw breekt echter de zon 🌞 door en is het aangenaam warm. We gaan op pad om Honfleur en Trouville te bekijken. Binnen 10 minuten rijden we Honfleur binnen en parkeren de auto bij de jachthaven, de 17de-eeuwse havenkom die nu Vieux Bassin wordt genoemd. De haven is omgeven door hoge, smalle huizen waarvan de daken en een deel van de voorgevels met grijsblauwe leien zijn bedekt en waarvan de naar voren springende erkers door balken worden gestut.
Het is een labyrint van geplaveide straten en steegjes, restaurants, winkels en galerijen die de traditionele charme van dit stadje uitmaken. In de 19de eeuw, toen de haven van Honfleur het moest afleggen tegen Le Havre, werd het stadje een geliefd oord voor schilders.
We eindigen het rondje bij de Sainte-Catherine, een lange en lage kerk, grotendeels van hout. De kerk ⛪️ is toegankelijk en bijzonder eenvoudig en daardoor heel charmant. Ik brand een kaarsje 🕯️ voor pa en ma, waarna we de tour vervolgen. We lopen langs winkeltjes met heerlijke nougat in de vitrines, originele caramels en de bakker met grote brokken meringue!! Ik houd mij in en beloof mijzelf om volgende week nougat te kopen en voor Jo en Rene een paar stukken meringue mee te nemen. We komen weer bij de parkeerplaats en vinden Honfleur een charmant, leuk plaatsje. Het begint helaas weer te spetteren en we willen het plaatsje Trouville, 15 kilometer lager aan de kust, nog bezoeken. Rob rijdt tussen hoge hagen over de smalle, slingerende weg en wij kunnen rustig om ons heen kijken naar Engels aandoende huizen, het heuvelachtige groene landschap en de zee met op de achtergrond het bedrijvige Le Havre.

Na een mooie rit komen we in Trouville aan, maar regent het inmiddels pijpenstelen en is het niet aantrekkelijk om het plaatsje te verkennen. We besluiten om terug te rijden naar de camping en genieten onderweg van de mooie omgeving. Als we op de camping aankomen is het droog en het zonnetje schijnt, dus gauw de stoelen naar buiten en voor de laatste keer gezamenlijk een glaasje prik drinken. Rob en Joke gaan morgen richting Bretagne en wij gaan naar Bayeux in Normandie. Wellicht komen we elkaar onderweg nog tegen!

Geschreven door Broedersopreis