Het is zwaar bewolkt, het regent en de wolken hangen laag in het dal als we om 9 uur wegrijden van de camping. Vandaag gaan we een rondrit maken in de wijde omgeving en ik heb een mooie route uitgestippeld. Via de Fodnestunnel (6,6 km) komen we bij de ferry die ons over het Sognefjord vaart. In het Sognedal nemen we de nationale toeristische route Rv55 richting Gaupne en slaan daar links af op de Fv604 in het Jostedal. De weg wordt steeds smaller en de hoge rotswanden zijn ruw, rauw en worden onderbroken door tientallen hoge watervallen waarvan het water met veel geweld naar beneden valt. Aan de voet van de rotswanden stroomt een bijzonder mooie groene rivier meedogenloos alles meeslepend door het groene dal. Bij het Glacier informatiecentrum rijden we een klein weggetje op richting de Nigardsbreen.
Het is een tolweg en halverwege het weggetje moeten we 4 euro tol betalen, maar aan het eind van de weg heb je ook wat! Op de parking parkeren we onze auto en hebben zicht op de gletsjer en het diepgroene gletsjer meer. Het regent niet meer zo hard en we nemen een bootje die ons aan het eind van het meer afzet. Vanaf dat punt is het ongeveer 30 minuten lopen naar het uitzichtpunt vlakbij het begin van de gletsjer.
Het is een gave wandeling en op verschillende plaatsen moeten we van steen naar steen springen, maar het pad is goed aangegeven met blauwe paaltjes en rode tekens op de rotsen. We lopen tot vlakbij de gletsjer en we staan versteld van de schoonheid van de, af en toe helblauwe, gespleten, geschubde en gigantische dikke ijslaag. Het is de derde gletsjer die we bezoeken en ze liggen alle drie in een hele andere omgeving, waardoor we elke keer toch heel aangenaam verrast worden, want we denken elke keer dat het niet mooier kan. Ik kan mijn ogen er niet vanaf houden en kijk op de terugweg diverse malen om, om het beeld vast te houden in mijn herinnering.

We lopen (onderweg glijdt Gijs uit door een klein ogenblik van onoplettendheid, maar is gelukkig alleen nat en heeft zich geen pijn gedaan) en varen weer terug naar de parkeerplaats. Dit was weer een mooi cadeautje! Bij het Glacier Infocentrum drinken we een kopje koffie met een taartje en rijden het dal weer uit richting de Fv55 om onze rondrit te vervolgen.

De Nigardsbreen is één van de belangrijkste gletsjertongen van de Jostedalbreen. De voet van de gletsjertong ligt op een hoogte van amper 350 meter. De Nigardsbreen was het grootst in 1748. In totaal is hij circa 48 km². In de jaren 1930 was er een teruggang van 1,5 km lengte. Sinds de jaren 1980 ging het beter. Vanaf 2004 is er weer een teruggang waar te nemen.

Onderweg stopt Jacques bij een mooi wit kerkje om ons foto’s te laten maken. Het ligt heel mooi aan het fjord met op de achtergrond een grote waterval aan de andere kant van het helder groene fjord. Uiteraard moet ik even de grafstenen bekijken en zie dat er iemand begraven ligt die in 1778 is geboren en is gestorven in 1877. Het ontroert mij dat de graven niet geruimd worden en er blijkbaar veel respect is voor de doden.

In Skjolden rijden we de Rv53 op richting Øvre Årdal en dan begint er een fantastisch mooie rit over een steile bergpas met veel haarspeldbochten, diepe ravijnen en een hemels uitzicht. Het is een zeer smalle weg en al snel rijden we door de wolken naar een hoogte van 1300 meter en de thermometer zakt naar 4 graden. Boven aangekomen rijden we over een soort plateau bedekt met sneeuw en het lijkt of we op de top van de wereld zijn beland. Het is er zo stil, onherbergzaam, mysterieus en puur natuur, dat we weer enorm onder de indruk zijn. Noorwegen blijft ons verbazen! De afdaling is lang en steil en rustig rijden we naar beneden en laten onderweg een enkele, eenzame tegenligger passeren. In het vorige dal heeft Jacques het stuur aan Gijs overgegeven om ook van de omgeving te kunnen genieten, maar hij heeft nu spijt, want hij vindt het heerlijk om dit soort wegen te rijden, maar gunt het ook aan Gijs die er ook van geniet. In het dal rijden we door vele tunnels en langs het Sognefjord richting de camping en zijn om 18.00 uur thuis. Het was een lange dag (245 km gereden, applaus voor de mannen!) maar weer 1 met een dubbele gouden rand.

Geschreven door Broedersopreis