Vanmorgen vroeg opgestaan, want we gaan 3 passen rijden en naar de Spaanse grens. Om stipt 8 uur rijden we van de camping weg richting Col de Soulor. Het is nog fris en de wolken hangen laag in het dal. Via Argeles-Gazost bereiken we de voet van de col. Het is een supersteile col en na vele bochten bereiken we de top. Helaas hangen de wolken nog erg laag en hebben we geen uitzicht. In een bocht zien we al dat er een kudde schapen de weg af komt lopen. Ze hebben (terecht) maling aan de auto's en we hebben de grootste lol om de schaapjes die voorbij lopen. Na de top van de Col de Soulor dalen we een beetje af en gaan meteen weer stijgen naar de Col d'Aubisque. We verbazen ons over de gigantisch steile gedeeltes van de weg en bewonderen de wielrenners van de Tour de France. Het is een grappig idee dat de wielrenners deze route vaak rijden in de Tour en de volgende keer zullen we het vast op de TV herkennen. Helaas is ook de top van de Aubisque in nevelen gehuld en maken snel wat foto's. Het is slecht 5 graden en zien niet veel. Een eenzame wielrenner bereikt zwoegend de top en als troost zetten wij hem op de foto. De afdaling is ook behoorlijk steil, maar het is nog rustig en weldra komen we via twee uitgestorven dorpen (met thermische baden en vooral wintersport) op de weg richting Spanje. Onderweg moeten we nodig plassen, maar nergens een bosje te vinden. Dan maar achter de auto, want het is niet druk, maar net op dat moment komt er natuurljk een hele rij auto's langs. Ik ben het in ieder geval weer kwijt en ken de mensen niet, dus kan mij het schelen. Na een prachtige tocht door de Pyreneeen en het zicht op een aantal vale gieren, komen we op de grens met Spanje aan via de Col de Pourtalet. Op de grens heb je alleen winkels welke van alles verkopen, zoals sterke drank, wijn uit vaten, ouderwets kleding, heerlijke nougat, namaakparfum enz enz. We besluiten een lekker flesje Baileys mee te nemen en natuurlijk een paar stukken nougat. In de zon eten we even een broodje en rijden om 12 uur weer richting Lac d'Artouste.
Onderweg worden we weer belemmerd door een kudde schapen welke de weg oversteken. We stappen uit en maken foto's en genieten van het getingel van de bellen van de schapen. Na een half uurtje rijden komen we bij Artouste aan. We gaan met een cabinelift naar boven en onderweg zien we grote marmotten op een rots zitten. Het zijn echt knoerten van beesten, zeker zo groot als een gemiddelde hond. Boven aangekomen moeten we een uur wachten voordat het treintje naar het stuwmeer rijdt. Het zonnetje schijnt en we genieten van het uitzicht op het Lac en de vale gieren die rondzweven. Door de verrekijker zien we twee gieren die iets te eten hebben gevonden en landen bij een kudde koeien. Het is geweldig om deze gigantisch beesten in het wild te zien en we zijn helemaal uitgelaten. We mogen in het treintje gaan zitten en vertrekken om 14.00 uur. Het spoor is aangelegd om het stuwmeer op 2000 meter hoogte te bouwen en men besloot daarna om het te exploiteren. De tocht duurt een uur en we hebben geweldig uitzicht. Onderweg zien we veel marmotten en verbazen ons over de omvang van de dieren. Ze zijn echt gigantisch groot! Boven aangekomen besluiten we om meteen weer terug te gaan, omdat het al laat is en we niet in het donker over de collen willen rijden. Het koelt al behoorlijk af en we hebben het koud. Na driekwart van de rit staat het treintje opeens stil en rijdt enkele meters achteruit! Dat vinden we niet leuk. De machinisten strooien zand op de rail waardoor het locomotiefje grip heeft op de rails. Zo wordt het nog een latertje en we zijn blij dat we boven geen wandeling gemaakt hebben. Het is enkel spoor, dus de andere treintjes lopen ook vertraging op. Om 4 uur zijn we beneden en warmen ons op in de auto. Helaas is de col d'Aubisque ook nu in nevelen gehuld en hebben we geen uitzicht. Weer hebben we bewondering voor de kracht en souplesse van de wielrenners in de Tour, want de wegen zijn echt heel smal en steil. Om half 7 komen we op de camping aan en zijn behoorlijk rozig door de buitenlucht en de hoogteverschillen. Het was weer een geweldige dag!!
Geschreven door Broedersopreis