Komoot

KM 48/260 - HM 580/3.259 ☀️27°
Ik word wakker met branderige ogen. Even later blijkt de oorzaak, ik ben gisteren als een blok in slaap gevallen en mijn contactlenzen vergeten uit te doen. Gelukkig zijn ze ‘s nachts niet vacuum gezogen en kan ik dus zonder roodwitte stok de weg vinden naar het dichtstbijzijnde café voor een lekker ontbijtje. Ik zit prinsheerlijk op een terrasje aan het dorpsplein en de voorgeschotelde etenswaren zijn ook uitstekend.
Wel voel ik mij nog steeds vermoeid en staan er vandaag zo’n 900 hoogtemeters gepland. Niet erg aanlokkelijk, dus daar moet ik proberen iets aan te doen. Ik gebruik voor het plannen graag de app Komoot omdat deze haast overal goede routes voor wandeling of fiets biedt. Gisteren was er geen alternatieve route, maar vandaag zie ik mogelijkheden. Komoot heeft in een niet-fietsland als Turkije de neiging om je af en toe over onbegaanbare, afgesloten of erger nog loeisteile routes te sturen. Als ik het goed zie, kan ik vandaag een groot deel van de kustweg volgen en zo heel wat hoogtemeters skippen.
Eenmaal op weg blijkt mijn veronderstelling te kloppen. Na het verlaten van het prachtige plaatsje Kas rijd ik zeker 20 kilometer over de uitstekend onderhouden en rustige kustweg. Rechts van mij steil gebergte en links de azuurblauwe zee. Het is fijn fietsen onder de onbewolkte blauwe lucht op deze warme, zonnige dag. Strand is hier nog zeldzaam, maar ik zie toch onderweg een prachtig goudgeel strandje lonken met een veelbelovend restaurant. Helaas blijkt dit alleen met trappen bereikbaar en 25 meter sjouwen met de fiets is geen aanlokkelijk vooruitzicht. Ik stel de koffiestop dus even uit tot bij de plaats Kalkan. Na de koffie met omelet is hier toch een onvermijdbare beklimming. Er zijn stukken die met een bepakte fiets onneembaar zijn. Als ik voor mij een wielrenner zigzaggend naar boven zie fietsen, weet ik dat ik moet afstappen en de fiets omhoog duwen.
Eenmaal aan de andere kant is er een afdaling door een naaldbomenbos om op de grotere weg uit te komen. Het laatste stuk gaat weer door een kassengebied, wat ook het uitzicht is uit mijn appartement. Dat is enigszins merkwaardig gelegen en alleen bereikbaar over een zandpad dat zo’n beetje loodrecht naar beneden gaat. Van binnen is het nagelnieuw en schitterend afgewerkt. De verhuurder is (zoals alle Turken) bijzonder vriendelijk en biedt mij wat van zijn eigen waar aan. Hij is, niet geheel verrassend, tomatenkweker !

Geschreven door WillemDeMol