La Dolce Via

KM 54/1.428 - HM 698/6.078
Na wat halsbrekende toeren uitgehaald te hebben om mijn fiets uit de SM-kelder te krijgen, ga ik onder onveranderd zonnig gesternte op pad. Vandaag moet er geklommen worden. Er zou een escape mogelijk zijn, door mijn fiets in het toeristisch treintje mee te nemen en zo de helling te omzeilen. Maar zo zijn we niet getrouwd natuurlijk. Het gaat dus trappend naar boven. Vanaf het begin van het dal van de rivier de Doux blijft de weg gestaag stijgen gedurende 13 km naar 500 meter. Het gaat vrij gemakkelijk en de uitzichten zijn fraai.
Voorbij Le Creset wordt het vrijwel vlak en daalt het zelfs licht tot Lamastre. Een prima plek voor de koffiestop en alweer vind ik een bakker die daar goed geschikt voor is.
Vanaf dit dorpje gaat het verder over het nieuwe fietspad, dat is aangelegd op de bedding van een oud spoorlijntje. Omstreeks 1880 besloot men voor de afvoer van producten spoorlijntjes aan te leggen. Deze werden met ruime mankracht in het landschap uitgehouwen. Met veel viaducten en enkele kleine verlichte tunneltjes (met gratis rainshower !) gaat het in lange bochten omhoog om hoogte te winnen.
Het fietspad heeft de veelbelovende naam “La Dolce Via”. Dat valt nog wel tegen, want het grootste deel is niet verhard en bepaald niet egaal. Hoewel geen grote stijging, is het door de slechte zanderige ondergrond hard werken. Ook bij de afdaling is het opletten om niet op de plaat te gaan door een wegschietend steentje.
Ik eindig zonder kleerscheuren, maar met 700 hoogtemeters in Le Cheylard, na een mooi dagje in de Ardèche. Het dorpje is aangenaam, levendig en fraai !

https://youtu.be/jfLVBuQSpt4?si=AoiYanpAmS-CKzpg

Geschreven door WillemDeMol