Pieper

Belgrado de hoofdstad geweest van Joegoslavië, Servië/Montenegro en nu dus van Servië. Wanneer je naar de geschiedenis van Belgrado kijkt, is er veel oorlog geweest in de stad. Het is ook een tijd lang communistisch geweest. Dit heeft als resultaat dat de stad bestaat uit veel verschillende bouwstijlen. Delen van de stad zijn in de oorlogen plat gebombardeerd en weer opgebouwd. Wanneer je door de straten loopt is dit duidelijk merkbaar en verklaart de verschillende aanzichten van de stad. Het centrum van de stad is overigens zeer aangenaam en levendig.
Ik doe zoals gebruikelijk rustig aan en ben niet van plan allerlei verplichte bezienswaardigheden af te vinken. Ook hier was ik eerder, namelijk vlak na de oorlog in de jaren 90. Toen waren er nog veel sporen te zien, o.a. de verwoeste Chinese Ambassade na het “foutje-bedankt”bombardement door de Amerikanen. Nu resteert daarvan slechts een monument. De Servische president Aleksandar Vucic en de Chinese president Xi Jinping zijn dikke vrienden; het gaat daarbij vooral om economische belangen: Peking is de grootste buitenlandse investeerder in Servië, onder meer in infrastructuur, een kopermijn en een staalfabriek. China ziet Servië als een belangrijk knooppunt voor handel met Europa. Ook politiek vinden de landen elkaar: China steunt Servië in de strijd om Kosovo. In ruil beschouwt Belgrado Taiwan als Chinees
Ik loop lekker op mijn gemakje door de stad, drink koffie op een terrasje en lunch heerlijk met vegetarische Kottu Roti (typisch Servisch, maar niet heus). Omdat het zo goed bevalt, keer ik terug voor het diner en zie dan pas dat het restaurantje door TripAdvisor is uitgeroepen tot de nummer 1 van Belgrado. Dat is dan natuurlijk The Place to Be voor uw senior-influencer.
Verder maak ik kennis met Marko, de verhuurder van mijn appartementje. Het is een boom van een kerel met een handdruk die mijn kantoorhandjes doen kraken. We raken aan de praat over zijn leven. Dat was niet makkelijk; hij moest een aantal keren verplicht aan de bak (als hospik) in het leger tijdens de conflicten waar Servië bij betrokken was. Nu werkt hij als radioloog in het ziekenhuis van de stad. Hij is 51 jaar, maar verwacht niet oud te worden. De man heeft namelijk al die jaren blootgestaan aan de straling van de apparatuur met de befaamde Sovjet kwaliteit en is dus bijna lichtgevend. Hij werkt overigens op de Eerste Hulp en is oproepbaar. Ik hoop maar dat tijdens ons gesprek zijn pieper niet af gaat, anders zou het wel eens met een knal kunnen eindigen…

Geschreven door WillemDeMol