De Snelweg van de Heimwee

KM 63/1.159 - HM 346/5.429
Na een uitgebreid ontbijt van eieren met spek en paprikapasta, nemen de uiterste vriendelijke gastheer- en vrouw afscheid van hun enige gast.
Vandaag loopt de route paralel aan de autosnelweg A1. Eén van de hoofdroutes naar Griekenland en Turkije.
Even een (recent) geschiedenislesje voor de jonge lezertjes: na de Tweede Wereldoorlog was de uitstroom van Nederlanders in de jaren 1950 de grootste in de Nederlandse geschiedenis. Zo’n 350.000 mensen emigreren met steun van de regering naar landen als Canada, Nieuw-Zeeland en Australië. Begin jaren zestig volgt er snelle economische groei en kan Nederland opeens alle arbeiders gebruiken. Dat geldt met name voor de industrie. Bedrijven als de Hoogovens en Philips richten hun blik daarom op het buitenland. Men is op zoek naar tijdelijke arbeiders, vandaar de naam ‘gastarbeiders’.
Tussen 1964 en 1973 kwamen 65.000 Turkse migranten naar Nederland. De eersten dus dit jaar precies 60 jaar geleden. Zij waren vooral afkomstig uit het Midden en Zuidoosten van Turkije, waar veel werkloosheid heerste. Anderen werden getrokken door het avontuur. In de zomer gingen hele gezinnen dan op vakantie in hun vaderland. Dat ging met busjes (ja kindertjes, toen was er nog geen Easyjet) vol spullen en onder andere langs deze route. Die mensen zaten, zeker in het begin, vol heimwee naar hun geboortegrond. De busjes zagen er ongeveer zo uit als in het Jiskefet filmpje (die gaat over een Marokkaanse bus).
Ik heb weinig last van de snelweg want ik fiets er omheen via kleine paadjes en rustige wegen. Vaak gaat het tussen de velden met paprika’s, waarvan mijn ontbijt-delicatesse was gemaakt. Ook zie ik weer, net als elke dag, veel roofvogels cirkelen boven de velden. Bij Lapovo, een belangijk spoorknooppunt, ga ik even het centrum in voor de koffie.
Daarna wordt het heuvelachtiger, waarna ik na gedane inspanning, de afdaling richting mijn bestemming Jagodina in kan zetten. Bij de gemeentegrens staat een kerk, waaruit vrolijke muziek klinkt die in mijn geboortedorp Katwijk op zondag niet in de eredienst zou kunnen.
Mijn appartement van vandaag wordt verhuurd door een mevrouw die geen woord Engelands spreekt. Gelukkig is daar altijd Google Translate als redder in taalnood. Het blijkt een mooie ruime studio met uitzicht, van alle gemakken, inclusief airco en wifi, voorzien. Als ik de koelkast opendoe, liggen er zelfs 2 flessen water, een blik bier en een bak koekjes. Die ga ik niet opeten, want even later bij het boodschappen doen bij de Lidl (ja, ook hier) tref ik tot mijn geluk stroopwafels aan in het assortiment.
Overigens is de huurprijs belachelijk laag. Ik moet het vreemde bedrag van EUR 19,44 betalen. Een kwestie van vertrouwen is het feit dat ik de huursom niet vooruit hoef te betalen, maar achter mag laten bij vertrek. Misschien ben ik wel zo tevreden, dat ik bij uitzondering een Hollandse fooi geef en het afrondt naar EUR 19,50 !

https://youtu.be/LX9GFvIXKBY?si=3Lf2rrQTWu2J4Hbc
https://youtu.be/awYL6hIRixQ?si=gKNxHguXCxCDyjGe

Geschreven door WillemDeMol