Letzte Bratwurst vor Amerika

KM 61/757- HM 565/6.740
Na calorieën gestapeld te hebben uit het rijk gevulde ontbijtbuffet, fiets ik eerst naar de Vuurtoren van Cabo de Sāo Vicente. Dit markeert het uiterste zuidwestelijke puntje van Portugal en dus van Europa. Zoals gebruikelijk bij dit soort attracties is er weinig te zien, behoudens een soort nulpunt voor de Eurovelo 1 (het andere eindje is dus bij de Noordkaap). Een handige uitbater probeert er nog iets van te maken met zijn slogan dat hier de laatste braadworst vóór Amerika verorberd kan worden. Dit moge feitelijk juist zijn, maar helaas voor deze Geschäftsführer is mijn maag reeds tot het randje afgevuld.
Het is overigens verder een desolate kale omgeving en ik word ook geconfronteerd met een behoorlijk harde wind, uit het noorden uiteraard.
Na een kilometer of 10 gravelrijden, volg ik opnieuw een stuk provinciale weg, totdat ik weer af kan slaan om een stukje westwaarts richting kust te gaan. Nu volgt een schitterend stuk. Praia do Amado, waar ik stop voor de ijskoffie, is een fantastisch mooi strand. Ook het vervolg met een gravelpad over de kliffen is erg fraai. Aan het eind van dit traject is er als overtreffende trap ook nog een lagune die van een ongekende schoonheid is, met een heel palet aan kleuren blauw.
Onderweg zie ik opmerkelijk veel wandelaars met rugtassen. Ze lopen de lange-afstandswandeling Rota Vicentina. Als ik ze zie zeulen, ben ik altijd blij dat mijn bagage aan mijn fiets hangt in plaats van op mijn rug…
Vanaf het dorpje Carrapateira volg ik weer de rustige provinciale weg, om te eindigen in mijn overnachtingsplaats Aljezur. Door de vele gravelkilometers, zit ik onder het stof, net als mijn fietstassen.
Ik besluit de dag op een terrasje aan het dorpsplein met een zeer smakelijke Kip Piri Piri, jawel een Portugese specialiteit !

Geschreven door WillemDeMol