Beton

KM 59/1.055 - HM 751/4.589
Vandaag moet ik de stad uit zien te komen. Er wonen zo’n 2 miljoen mensen in Belgrado, dus het verkeer is uiteraard druk en ik wil natuurlijk niet op de Eerste Hulp bij mijn vriend van gisteren belanden. Het valt mee; af en toe over de stoep, tram-en busbanen en heel soms een stukje fietspad. Een enkele agressieve automobilist of toeterende buschauffeur, maar daar trek ik mij niets van aan. Al vrij snel beland ik in rustiger, groene buitenwijken. Er staan nog veel oude Sovjet flats met het favoriete bouwmateriaal van de architecten destijds, namelijk beton.
De route stijgt langzaam naar de berg Avala tot zo’n 300 meter met een weids uitzicht op de stad die ik achter mij heb gelaten. Daarna gaat het over een bospaadje en later slingerend tussen de velden naar beneden en weer terug omhoog. Uiteindelijk beland ik in Grocka weer bij de Donau (die hier regelmatig overstroomt) en ben ik wel toe aan een espresso. De route vervolgt over een vrij drukke weg langs de Donau naar mijn bestemming voor vandaag.
Smederevo heeft een fort aan de rivier. De Sovjets hebben het plaatsje echter volkomen verziekt. Naast het fort is een spoorweg emplacement en het plaatsje staat werkelijk vol met betonnen gebouwen die qua lelijkheid zijn weerga niet kennen. Ik moet echt moeite doen om iets moois te vinden, misschien het kerkje in het centrum dan. Het is wel zo dat wellicht de buitenkant bedriegt, immers mijn appartement ziet er van buiten ook niet uit, terwijl de binnenkant prettig en comfortabel is.
Het was veel klimwerk vandaag, maar de 750 hoogtemeters gingen mij verrassend gemakkelijk af. Ik neem vandaag afscheid van de Donau, die ik meer dan 1.000 kilometer min of meer gevolgd heb. De Donau is de grootste Europese rivier en de enige die in oostelijke richting stroomt. Na 2888 km bereikt hij de Zwarte Zee via de Donaudelta, in Roemenië
Ik buig dus hier af en ga morgen richting het Zuidoosten.

Geschreven door WillemDeMol