La Voie Bleue

KM 56/781 - HM 162/2.652
Dat was een makkelijk dagje ! Ik kom eigenlijk zonder een zweetdruppeltje op mijn bestemming. Om te beginnen start ik, na de jour de repos, natuurlijk fris en fruitig vandaag. Verder is de route grotendeels over fietspaden langs het water. Voornamelijk “De Blauwe Weg”, het fietspad langs de Moezel en Saône, dat in totaal zo’n 700 km bestrijkt, van de Franse grens met Luxemburg tot aan Lyon.
Het is alleen nog niet helemaal gereed, er moeten nog een paar EU potten worden omgekeerd om het compleet te maken.
Maar, tegen de verwachting in, was het stuk van vandaag al grotendeels klaar, dus ik hoefde minder kilometers te maken dan gepland.
De stad Nancy uit gaat al langs het water, tot aan het Canal de Junction dat ik helemaal kan volgen tot de Moezel weer opduikt. Dit kanaal is in theorie bevaarbaar, maar in de praktijk tel ik op een stuk van zo’n kilometer of 15 al 12 sluizen (die niet bemand zijn, maar met een app bediend worden), dat zou dus een lange uitzending worden van Denkend aan Frankrijk met André en Mademoiselle Janny !
Bij Richardménil zie ik zowaar een bar/restaurant, dus tijd voor een espresso. Nadat deze aan de bar bereid is, maak ik aanstalten om een tafeltje te zoeken op het volstrekt lege terras. Dat blijkt niet de bedoeling, er is net “gedekt” (= papieren placemat en glas) voor de lunch. Ik moet er bij zeggen dat dit de eerste onvriendelijke Franzosin is die ik tegen ben gekomen, voor de rest niets dan vriendelijke mensen.
Ik vervolg over het fietspad van de Voie Bleu, dat aangenaam fietst onder een schaduwdak van bomen, die ondanks de temperatuur van 25 graden vandaag, al langzaam herfstkleuren beginnen te vertonen. Het is bijna perfect allemaal, alleen een bankje ontbreekt. Echter bij het overschrijden van de Departments-grens duiken ze ineens in ruime getale op, dus het zal wel iets te maken hebben met districts-budgetten. Het fietspad is populair en ik kom o.a. een zeer kras Engels echtpaar (>80) op een tandem (zonder e) tegen, die mij een knagende vraag stellen. Gelukkig ben ik niet wraakzuchtig en verwijs ze naar een restaurantje waar de tafels al gedekt zijn voor de eet-gasten.
Al rond 14:00 bereik ik mijn bestemming Charmes (die ik zelf natuurlijk ook in ruime mate bezit), waar mijn fiets in de garage gestald wordt en ik zelf mijn intrek neem in een comfortabel appartement met hangbank, dat er van binnen gelukkig een stuk beter uitziet dan van buiten.
Het dorpje, waar de temperatuur toch opgelopen is naar 29 graden, blijkt verder weinig charmant, maar heeft gelukkig wel een supermarkt en bakkerij.

Geschreven door WillemDeMol