Gokje

KM 69/1.835 - HM 259/9.890 🌥️30°
Ik word midden in de nacht wakker van gegil. Eerst denk ik nog aan brand, maar al snel blijkt het heel wat anders te zijn. Naar ik aanneem worden in de belendende kamer enkele fysieke intieme activiteiten uitgevoerd. Ik ben natuurlijk geen spelbreker, dus voel mij niet geroepen om op de deur te bonken en zo voor een coïtus interruptus te zorgen. Het hoogtepunt is blijkbaar snel bereikt, want het houdt weldra op, waarna ik weer in een diepe slaap val, niet vreemd na de inspanningen van die dag.
Bij het betreden van de ontbijtzaal kijk je dan toch heel anders naar de stelletjes die braaf zitten te happen. Ik maak zelf de verkeerde keuze door voor het ‘classic’ ontbijt te kiezen. Terwijl aan de andere tafels de gebakken eieren met spek worden geserveerd, zit ik aan een paar boterhammen met foute ham en kleffe jam.
Ik vertrek op deze bewolkte, maar warme dag en volg vandaag de Volksweg nummer 8. Die is heel rustig en opvallend is het ontbreken van vrachtverkeer, wellicht omdat het zaterdag is. De weg loopt evenwijdig aan de nieuwe snelweg, en de komst van die nieuwe weg was de nekslag voor de vroegere bloeiende nering, getuige het grote aantal leegstaande panden.
Dan komt ik voor het eerst sinds tijden andere fietsers tegen. Het zijn Alana & Shaun, uit USA/Ierland. Geen stelletje, maar allebei apart bezig met een wereldreis. Alana wil in het Guinness Book of Records komen als oudste vrouw die de wereld rondfietst, ze is nu eerst op weg naar China. Shaun is als Irishman op een andere manier verbonden met het beroemde biermerk en fietst voor een goed doel, zijn eind-bestemming is Vietnam. Erg leuk om een tijdje te praten met deze mensen !
In Harmanli passeer ik de plaatselijke Fight Club. Het is een openlucht arena waar geworsteld wordt. Dit is een enorm populaire sport in Bulgarije en het land heeft verschillende olympische kampioenen voortgebracht. Wat ik hier zie is een soort open toernooi waar iedereen aan mee mag doen. Ik bedank voor de eer, ik wil de plaatselijke macho’s natuurlijk geen minderwaardigheidscomplex bezorgen !
Aan koffiedrinken doe ik wel, deze keer met een soort ijscake, zodat ik de calorieën kan aanvullen na het matige ontbijt. Ik fiets door naar Lyubimets, waar ik een aanval van kleine vliegjes moet afslaan. Ze vliegen in grote zwermen over de weg, het is wel zaak de mond gesloten te houden, wat niet moeilijk voor mij is, aangezien ik alleen fiets.
Ongelofelijk, maar ik kom in een verder uitgestorven omgeving alweer een wereldfietser tegen. Deze keer een Japanner met een tot de nok volbepakte fiets die nauwelijks Engelands spreekt, dus dat is een kort gesprekje. Hij heet Jan Harakiri Sumi Sushi, tenminste dat versta ik.
Tijdens mijn reis viel het grote aantal gokhallen op, met ook heel veel reclame voor online gokken. Mijn bestemming Svilengrad wordt beschouwd als het Bulgaarse Las Vegas, en trekt veel bezoekers uit het zeer nabijgelegen Griekenland en Turkije. Ik ben in Las Vegas geweest tijdens een onvergetelijke roadtrip met een lange vrind, laten we hem niet voor niets Het Zwarte Schaap noemen, en ik kan dus uit ervaring melden dat het er daar heel anders uitziet dan dit desolate maar niet onaangename plaatsje. Mijn onderkomen met de welluidende naam Grand Hotel Altunhal heeft een curieuze inrichting. Het ronde bed en de styling van de kamer komen heel merkwaardig over en zouden meer passen bij het luidruchtige amoreuze stelletje van afgelopen nacht dan bij De Eenzame Fietser !

https://youtu.be/aH1sBgkfsNU?si=n-db1l9IRsJ-PShX
https://youtu.be/4bh1esCSQ_I?si=U1LGEN5yGCEKxIwC

Geschreven door WillemDeMol