Wennen

☁️18°
De dag begint laat, want ik heb voor het eerst in 45 dagen geen wekker gezet. Het vermoeide oude lichaam kan wel wat rust gebruiken.
Ik merk dat ik erg moet wennen dat ik mijn vertrouwde fiets-ritme kwijt ben. Ook de omgeving is zo anders dan ik de laatste tijd gewoon was. Ik heb een appartementje in het oude gedeelte van Istanbul. De wijk Sultanahmet is een historisch gedeelte midden tussen alle toeristische hoogtepunten. Hier vind je bijvoorbeeld de Blauwe Moskee, de Hagia Sofia, het Topkapi paleis, de Grote Bazaar en de Suleymaniye moskee.
Het is ongelofelijk druk, de prijzen zijn hoog en er zijn irritante leurders die je allerlei winkeltjes in willen praten. Tourbussen braken hele ladingen corpulente Amerikanen uit. Instagrammers proberen het mooiste plaatje te maken.
Ik ben natuurlijk ook toerist, maar heb dit niet zo gevoeld de afgelopen weken. Meer een reiziger en dat is toch net iets anders. Daarom maak ik mij snel uit de voeten. De drukte uit. Ik strijk neer op een terrasje met een espresso en bakhlava. Dat voelt beter. Ik kan lekker rondkijken naar de seculiere samenleving die Turkije (of in ieder geval Istanbul) is. Dat is goed te zien in de verschillen in kleding. Het valt verder op dat er opvallend veel vrouwen met pleisters op hun gezicht lopen, vooral op de neus. Waarschijnlijk hebben ze voor een koopje hun gezicht laten verbouwen door een al of niet gediplomeerde Turkse plastisch chirurg.
Ook zie ik overal verwijzingen naar de inspirator van mijn fietstocht, Sultan Suleiman.
Ik loop op mijn gemakje door een park naar het water, naar de beroemde brug. Daar is het ook druk, maar voel ik mij een stuk prettiger. Het zal wel komen door de Katwijkse genen dat ik onvermijdelijk naar het water wordt getrokken.
De Galatabrug (in het Turks Galata Köprüsü) is een brug over de Gouden Hoorn die de wijken Eminönü (west) en Galata (oost) met elkaar verbindt. De brug is tevens de verbinding van de oude stad met het nieuwe Istanbul.Overdag draagt de brug een constante stroom van verkeer wat naar de twee wijken toe wil, gooien vissers hun lijnen uit vanaf de brug en staan er verschillende straatverkopers met hun kraampjes vol simits (sesam ringen). Verder vertrekken hier veel rondvaartboten en ferries. De brug is vooral bekend door de vele vissers, die met name in de zomermaanden hun vers gevangen vis meteen bakken en verkopen. De Galatabrug is in totaal 5 keer gebouwd. De eerste brug stamt uit 1845. Deze werd in 1863 vervangen door een tweede houten brug en in 1870 door een derde brug. De vierde werd door brand verwoest en de huidige brug stamt uit 1994. De brug werd gerestaureerd tot de ijzeren constructie die het nu heeft. De brug heeft twee verdiepingen en is de langste basculebrug ter wereld Op de onderste verdieping van de brug bevinden zich veel (vis)restaurants. Heel vers, want de vis wordt voor je ogen gevangen.

Geschreven door WillemDeMol