Bosvrouwtjes

KM 88/1.766 - HM 491/9.631 ☀️30°
Het kost nogal wat moeite om aan goed vers brood te komen ‘s morgens. De meeste bakkers maken alleen brood van vet bladerdeeg, geen goede bodem voor de wielrennert. Na enig zoeken vind ik een topbakkertje waarbij het brood direct uit de oven komt, er is weinig lekkerder als warm kakelvers brood met boter. Ik had mij wellicht alle moeite kunnen besparen als ik even later het bezorgbusje van Bakker De Vlaam uit Gouda zie staan.
Ik ben dan inmiddels op weg langs fietspaden de stad uit. Het was een beetje puzzelen qua overnachting vandaag. In de voorkeursplaats Parvomay kon ik online niets boeken. Ik ben teveel control-freak om op de bonnefooi te gaan, dus moet iets verder fietsen vandaag. Om het onder de 100 kilometer te houden, snij ik een stukje af en ga ik het eerste stuk over de (redelijk rustige) autoweg.
Daar zie ik bij de uitvalswegen voor het eerst deze reis de zgn bosvrouwtjes staan. Dit zijn dames van plezier die zich bezig houden met de horizontale dienstverlening. De term is een jaar of 25 geleden bedacht als wij ons jaarlijkse uitje naar de Poolse bergen deden. Toen kwamen we deze dames volop tegen langs de kant van de weg. Omdat er zich ook onschuldige minderjarigen in de groep bevonden, werd de term bosvrouwtjes bedacht om de tere kinderzieltjes te beschermen tegen de onzedelijke uitwassen van onze maatschappij.
De dames hebben vandaag niet veel klandizie, wat ik begrijp als ik het uiterlijk in ogenschouw neem. Een foto maak ik maar niet, want ik vermoed dat een breedgeschouderde leidinggevende zich verderop in een Mercedes bevindt.
Ik kan het eerste stuk behoorlijk opschieten want het asfalt is zo glad als een biljartlaken. De 40 kilometer naar Parvomay vliegen voorbij. Ik zie daar overigens dat er wel degelijk goed uitziende hotels zijn, die waarschijnlijk niet mee willen doen aan de torenhoge provisies voor booking.com.
Omdat het zo lekker gaat, meen ik dat ik nu wel een stukje binnendoor kan gaan. Dat had ik beter niet kunnen doen. De temperatuur loopt op, de weg wordt (veel) slechter en er moet ook nog geklommen worden. Zo snel als het kan (maar dus niet snel) ga ik weer terug naar de hoofdweg.
Het laatste stukje naar mijn bestemming gaat over een klein landweggetje dat behoorlijk stijgt. Ik hoor al van verre hondengeblaf, maar ben te afgepeigerd om een andere route te nemen. Gelukkig zitten de schuimbekkende viervoeters allemaal achter hekken, zodat ik zonder aangevreten kuiten na bijna 90 kilometer trappen bij mijn hotel arriveer. Dat staat in Chaskovo, vooral bekend van een gigantisch beeld van de Heilige Maagd Maria, het grootste ter wereld, dan weet U dat ook. Na mijn fiets in de machinekamer geparkeerd te hebben, ben ik blij als ik onder de douche sta.
Ik dineer daarna copieus en calorieën-rijk ter ere van de verjaardag van de Voorzitter van mijn Fanclub !

Geschreven door WillemDeMol