Sjouwen !

KM 36/990 - HM 551/8.580
Ik begin de dag met enkele krachttermen die zeker niet bij een pelgrim passen. De fiets moet namelijk ook weer naar beneden. Naar boven was al haast niet te doen, maar andersom is nog gevaarlijker. Eén misstap en ik lig met fiets en al beneden. Voetje voor voetje en uiterst voorzichtig, maar ja toch een kilo of 20 aluminium in een onmogelijke positie. Uit het feit dat U dit leest in plaats van een In Memoriam, kunt U afleiden dat het gelukt is.
Het weer is vreemd, af en toe wolken met wat spetters, maar ook blauwe luchten met zon. Dat laatste overheerst gelukkig.
Ik had gisteren vanaf de veerboot al gezien dat het landschap aan de andere kant van de rivier aanmerkelijk heuvelachtiger is en dat zal ik merken vandaag.
Maar eerst word ik op de route geconfronteerd met borden “doodlopende weg”, terwijl er toch echt een pad zou moeten liggen. Even later stuit ik op een wegafzetting, die vrij simpel te omzeilen is. Maar een paar honderd meter verder is een serieuze blokkade opgeworpen, bestaande uit een betonnen afscheiding waar je niet omheen kan. Er staan 2 oudere elektrieke fietsers voor, die ik inschat als landgenoten. Inderdaad word ik met een Brabants accent aangesproken. Ze durven het niet aan, maar ik zie een race-fietser vanaf de andere kant aankomen. Deze bevestigt dat er een stuk weg is waar rotsblokken naar beneden (kunnen) vallen, maar hij heeft het gewoon gefietst. Dat ga ik dus ook doen. De Brabo is gelukkig behulpzaam met het tillen van de fiets en daar ga ik. Zoals gewoonlijk blijkt het niets voor te stellen, een paar kilometer verder staat eenzelfde blokkade, en met pijn en moeite lukt het mij de fiets er zonder hulp overheen te sjouwen.
Ik kan gelijk aan de bak voor een paar zware klimmetjes in het Serra da Arrábida Natural Park. Niet lang of hoog, maar met stijgingspercentages tussen de 10 en 14 % is het toch behoorlijk afzien tot aan het dorpje Santana, waar ik deze keer voor 70 eurocent een espresso scoor. Ik kan er helaas geen oranje-tompouce bij krijgen, dus behelp ik mij maar met lokale zoetigheden om de verjaardag van Willy te vieren.
Onderweg stop ik nog even voor 2 knorrende vrienden, maar ik beëindig de etappe al na 36 kilometer. De toeristische route naar Lissabon zou teveel (hoogtemeters) geweest zijn, dus heb ik het gesplitst in 2 korte ritjes. In Alfarim heb ik een tuinhuisje gehuurd en de verhuurder vraagt niet om het gebruikelijke document maar om cash. Ook Portugezen betalen blijkbaar niet graag belasting….


https://youtu.be/NPt-qoz1X3o?si=q-HhhH2zTcSqgRs0

Geschreven door WillemDeMol