13-4 Vanmorgen met lichte regen vertrokken, later knapte het op met zonnig weer rond Florence maar toen reden we het slechte weer tegemoet. Bij Arezzo onweer en het zag wit van het water, het kwam met bakken uit de lucht, maar even stoppen voor een lunchpauze, bijna onverantwoord om verder te rijden.

Het regent nu ook af en toe, plan was naar Orvieto te gaan maar daar regent het ook. Dus veranderen we het plan, we staan nu in Città della Pieve een klein Middeleeuws stadje even ten zuiden van Chiusi. Mooie rustige gratis plek zagen we op P4N met zelfs gratis stroom. Altijd prettig want aan je zonnepaneel heb je nu niet zo veel.

Steeds vallen er wat buien, ‘s avond wordt het pas echt droog en lopen we omhoog naar het oude centrum. Een leuk stadje met heel veel smalle staatjes en steegjes. De beslissing is snel genomen, we blijven een dag, beter kunnen we niet staan met ook nog een mooi uitzicht naar de stad.

14-4 We gaan ‘s morgens het stadje verkennen, bij het toeristenburo halen we een plattegrond. Gisteravond op internet al gekeken wat er zo al te zien is. Het is een wirwar van kleine straatjes en steegjes dus een plattegrond is wel handig.

Umbrië was de streek van de saffraan teelt dus ook in Città della Pieve heel belangrijk. In het statuut van Perugia uit 1279 werd het zaaien van de plant door buitenlanders verboden. De saffraan wordt alleen in draden verkocht om de authenticiteit te garanderen. Je ziet in veel winkels de saffraan te koop alhoewel gewoon in pakjes.

De Cathedraal van Santi Gervasio en Protasio van buiten een onoogelijk vierkant gebouw , binnen donker beschilderd.In de crypte beneden waar je door diverse ruimtes kunt lopen, zie je nog wat restanten van fresco’s, er is een tentoonstelling van iconen van Marta Perugino.

De kerk Santa Maria die Bianchi was ooit de plek van Confraternita S.Maria dei Bianchi, Broederschap die Weißen Disziplinierten,die hier ook een ziekenhuis hadden en zieke pelgrims, die naar Rome trokken,verzorgden. Zij gaven de schilder Perugino opdracht een fresco te maken voor het Oratorium. Veel Broederschappen werden verboden maar deze niet omdat ze goed werk deden met verzorgen van zieken.

Het leukst is toch wel om door de smalle straatjes en steegjes te wandelen.De Vicolo Baciadonne (kussende vrouwen steegje)is het smalste steegje, volgens legende ooit ontstaan door ruzie tussen buren.

‘s Middags lopen we nog een keer omhoog naar het centrum en nemen een kijkje bij Palazzo della Corgna. Hier zie je bij de entree en trapopgangen fresco’s, er is een museum met mooie kamers met fresco’s en vloeren, maar dat is gesloten. Volgens een signora kon je bij het toeristenburo een entree bewijs kopen dan bellen ze iemand die je rond ging leiden. Nou dat gaan we natuurlijk niet doen, we hebben in Mantova al zoveel fresco’s gezien, even genoeg zo.

We kijken nog even bij het gebouw met de groene deur, die nu gesloten is. Vanmorgen was in de hal een soort markt. Maar bijzonder was het grote ronde betonnen “vat”, volgens Marinus een antieke watertoren voor de waterdruk. Niks van te vinden op internet en de folder van de VVV.
Leuk stadje morgen gaan we weer een stukje verder naar Orvieto.
Groetjes Ina en Marinus

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus