Dinsdag is het weer mooi weer en gaan we met de trein naar Mühlbach, een ritje van een half uur. Daar kun je met de Seilbahn in 6 minuten naar Meransen, ook weer met de OV kaart. Meransen ligt op 1400 m en heeft 2 kleine skigebieden. We zijn hier in 2019 in de winter al eens geweest. Nu staat er een rij om met de lift omhoog te gaan, het is een kleine lift die om de 10 minuten gaat, dus dat is even wachten.

Het uitzicht is mooi,er is een wandeling rond het dorp maar die is 7 km en het gaat hier omhoog en omlaag, iets te vermoeiend voor mij, destijds ook niet gedaan. Het kerkje heeft wat leuke details maar die staan al bij het verslag Oostenrijk-Italie van 2019 met nog wat kleine details in het dorp.

Als we ‘s avonds uit het dorp van het eten terug komen staat er een ijskar op de binnenplaats van de camping, 3x in de week komt die ‘s avonds langs.
Omdat de camping vol staat wordt voor de trekkers ieder veldje benut, dus beneden bij ons voor het zwembad staan ‘s avonds meestal wat kleine tentjes van fietsers. Nu staat het zelfs vol, de volgende morgen vertrekken ze weer op tijd.

Woensdag is ook weer een mooie dag met hier en daar wat wolken, je merkt dat de temperatuur weer omhoog gaat. We gaan op de fiets het Gadertal bij St.Lorenzen in en willen naar St.Martin in Thurn. Een route de bergen in die ook als fietsroute staat aangegeven. We kunnen het niet vinden vragen 2 x en horen dat we over Saalen moeten rijden en doen dit dan maar. Steil de berg weer op maar eenmaal bij Saalen is het weer onduidelijk.
We zijn er klaar mee en gaan over naar plan B dat we als volgende mogelijkheid hadden als een en ander niet zou gaan want we wisten dat het een zware klim was.

Terug naar Bruneck en naar het Südtiroler Landesmuseum in Dietenheim, dat even boven Bruneck ligt. Toen we door het centrum van Bruneck fietsten was het vreselijk druk, er was een markt aan de buitenkant van de stadsmuur. Ook nu was het weer zoeken, ondanks kaartje en navigatie op de Smartphone, tig keer stoppen en kijken en vragen. Zeer slecht aangegeven van uit de stad, zeker voor de fietsers.

Maar het was zeer de moeite waard, wat een mooi openluchtmuseum met de Ansitz Maiamhof, het grote huis met de grote schuur waar de landadel woonde. Een prachtige collectie van diverse voorwerpen, te veel om op te noemen. Helaas door het glas en de verlichting erboven niet mooi te fotograferen. In de grote schuur, 3 verdiepingen vol met houten werktuigen die vooral door de boeren gebruikt werden. Maar ook de voorwerpen waar vroeger mee gewerkt werd en met foto’s hoe dit vroeger ging.

Dan is er buiten het openlucht gedeelte met de boerenhuizen en de kleine arbeiders huisjes, schuren, molens en werkplaatsen. Erg mooi en verzorgd aangelegd en wat heerlijk is, het is er niet druk. We halen ‘s middags nog wat boodschappen voor onderweg, morgen vertrekken we nl richting huis.

Dit is het laatste verslag van deze reis van ruim 2 maanden, ondanks de warmte toch nog 6 weken in Griekenland geweest. Vorig jaar lukte het niet om op Kefalonia te komen, nu dus wel, prachtig eiland zonder massa toerisme. En verrassend en nieuw voor ons in de Abruzzen, het Gran Sasso en Sibillini gebergte.
Bedankt voor jullie belangstelling en berichtjes, voor wie nog op reis gaat, fijne tijd en blijf gezond.
Groetjes Ina en Marinus

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus