Dinsdag wordt het een mooie dag met weinig wind, prima dag om naar Schiermonnikoog te gaan. Het is ons kleinst bewoonde Waddeneiland met nog geen 1000 inwoners, ongeveer 20 km lang en op het breedst 4 km. Op het schild van het gemeente wapen staat een Cisterciënzer, een schiere (grijze)monnik, de toenmalige bezitters van het eiland(=oog).
Het eiland is later in bezit gekomen van de Staten van Friesland en later vele malen verkocht aan diverse families.

Het enige dorp ook Schiermonnikoog begon men rond 1720 te bouwen, daarvoor lag er een ouder dorp westelijker, maar door afkalving verdween dat rond 1760 geheel in zee.

Op de boot kunnen we lekker boven zitten, men heeft om en om de banken afgeplakt, ivm de afstand. We informeren nog naar het mondkapje maar dit was niet nodig, pas verplicht 1 juni en niemand droeg dit ook. We waren natuurlijk voorbereid, met dank aan Guda die ze nog snel opgestuurd had.

Als we van de boot komen gaan we naar het oostelijke gedeelte en rijden dan eerst langs de dijk, via een klein stukje polder. Daarna door de kwelders, de duinen en we komen dan bij de noordkant van het eiland bij het brede strand en strandpaviljoen. Hier kom je onderweg velden met Engels gras tegen maar die hebben hun mooiste bloei gehad. Het zijn maar een paar kilometers maar we stoppen regelmatig, even kijken, op een bankje zitten, foto nemen en het is inmiddels al 12 uur. We kunnen daar zowaar een lekker broodje met een cappuccino kopen en er is zelfs nog een bank om op te zitten.

Dan fietsen we langs de noordkant van het eiland door de duinen richting de rode vuurtoren. Hier kom je in het bewoonde gedeelte van het eiland, overal huizen, vakantiehuizen denk ik, waarvan er een aantal bewoond zijn. In dit gedeelte staat ook de oude witte vuurtoren. Vroeger hadden de torens geen draaiend licht en wanneer de lichten van de twee torens samenvielen, wisten de schippers dat ze tussen de banken door van de Noordzee naar de Waddenzee konden varen. Begin 20e eeuw kreeg de rode, de noorder toren, een mechanisch ronddraaiend licht waardoor de witte toren, overbodig werd. Sinds kort is de witte toren keurig opgeknapt het beeld van de monnik als windwijzer bovenop de toren. Voor wie dit interessant vind kan even kijken bij www. De-zuidertoren-van-Schiermonnikoog.pdf waar de hele geschiedenis van de toren beschreven wordt.

Dan komen we ineens nog een veldje tegen waar koekoeksbloemen staan en ook nog veel orchideeën. Tot slot parkeren we in het dorp de fietsen , kopen een ijsje en lopen wat door het oude centrum van het dorp. Weer veel vakantie of 2e huisjes, op de terrassen van een paar hotels zitten wat gasten. Bord bij de ingang dat men alleen voor de hotelgasten open is, wij eten een ijsje en gaan weer naar de boot.

Het is nu veel drukker dan vanmorgen, wij kunnen gelukkig weer op het bovendek zitten, hoe het er beneden uitziet geen idee. Normaal zou je tijdens de overtocht van 45 minuten een rondje lopen, nu maar niet. Als we bij de CP terug zijn staat het bijna vol, er zijn 4 campers bijgekomen. Maar wij staan op het mooiste plekje, daarom blijven we nog een dagje.

Het is iets minder mooi weer dan gisteren maar ook als we binnen bij de tafel zitten hebben we een prachtig uitzicht op het meer en de uitgang van de jachthaven. We vinden het altijd leuk bij een haven te staan, er is altijd iets te zien, Marinus is tenslotte op een boot in de haven van Blokzijl geboren dus erfelijk belast 😉. ‘S Morgen lopen we naar de supermarkt bij het Booze Wijf, hier is ook de museumhaven met allemaal oude voorwerpen en oude boten. ‘S Middags nog even naar de dijk van de jachthaven voor een mooie foto, het is inmiddels weer zonnig geworden.
Groetjes Ina en Marinus

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus