Donderdag weer een stukje verder langs de Ambracische Golf. We rijden een paar keer een weggetje af naar het water, het is niet altijd wat maar je moet wel eens iets proberen om een leuk plekje te vinden. We vinden geen plek om te staan maar wel een mooi koffieplekje, het is er doodstil.

Dan gaan we weer verder langs de kust, bij Menidi weten we een plekje bij de haven, met water en misschien ook weer stroom, en ja hoor gevonden. We kennen de plekjes ondertussen 😉.

Eerst een wandeling langs het water en daarna bij een taverne aan het water wat eten. De eigenaar/kok vroeg natuurlijk of we vis wilden en Marinus legde even uit dat hij de vis wel wil maar geen graat. Nou hij zou hem voor het grillen fileren, dus Marinus neemt ook de Dorade.
Achter in de middag komen diverse vissers die op hun boot bezig zijn en dan vertrekken om de netten uit te leggen. Af en toe een praatje met deze of gene die wat Engels spreekt.

Vanmorgen eerst even de email kijken, we zijn verbijsterd van een bericht uit Nederland, het drukt ons met de neus op het feit dat het zo maar over kan zijn, een moment van bezinning.

‘s Morgens vroeg is het al weer bedrijvig, mannetjes op hun brommer die naar hun bootje komen kijken of uitvaren. Ik vraag aan 1 van wie de brommer is die er al de hele tijd staat. Van een visser zegt hij, maar hij doet het niet meer dus dan laat je hem gewoon staan.

Later komen er 2 Israëlische toeristen met een drone en filmen de mooie baai, maar de drone vliegt hoog in de bomen/struiken achter ons. Contact met de zender was weg. Met hulp van de Griek met de tractor en een lange stok waar Marinus het ruitenwissertje op bevestigd had lukte het hem naar beneden te krijgen. Stuk zeil eronder waar hij in kon vallen en de klus was geklaard.

Ik zat net te bellen dus heb het grotendeels gemist! Er waren 2 propellers stuk maar die had hij als reserve bij zich. Ze waren super blij en maakten even een foto opname voor me.

Plan was nog een dag hier te staan maar het wordt morgen slecht weer(hoe slecht? )met veel regen. We doen boodschappen, zwemmen na de lunch nog een keer en besluiten dan toch te vertrekken.We willen naar een camping in Parga, maar de kust route kennen we wel en we willen “midden” door via de bergen rijden. Niet echt een route om met slecht weer te rijden.

De streek is niet helemaal onbekend voor ons, Arta waren we ook al eens. Ik loop even naar de brug voor wat foto’s, Marinus blijft bij de camper, net als vorige keer, geen prettig “publiek” wat we daar zagen rondlopen.

Daarna gaan we via de binnen weggetjes richting Kanalaki. Je hebt dan zicht op de witte vrouwen beelden van Zalongo hoog boven op een berg. Hier waren we in 2016 , de plek waar in 1803 de vrouwen dansend van de rots afsprongen om niet in handen van de Turken te vallen. We bezochten toen ook, hier vlakbij,de archeologische plek Kassiopi, de door de Romeinen verwoest stad.

We willen nu niet naar Parga doorrijden, in Ammoudia zijn we als camperaars niet meer welkom dus rijden we naar Glyki aan de Acheron waar we op 2 september ook stonden. Hier staan we mooi en rustig.
Groetjes Ina en Marinus

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus