24-9 Eerst bij de Lidl boodschappen doen en dan stukje lopen naar de leeuw van Beieren uit 1840 in het straatje achter de Lidl(100 m) in de rotsen. Gemaakt in opdracht van Ludwig van Beieren, de vader van Otto de 1ste koning van Griekenland ter nagedachtenis aan de Beierse soldaten die stierven aan de tyfusepidemie in Nafplion in 1833-1834.

Net boven Nafplio ligt Tiryns, een Myceense burcht, ook ooit een onafhankelijke stadstaat, met een 700 m Cyclopische muur van 8 m dik.
In 1833 is dit is ook opgegraven door Heinrich Schliemann, die ook het nabij gelegen Mycene heeft opgegraven. Mycene waren we in 2013 dus nu hier een kijkje nemen.

Omdat de stad moeilijk te verdedigen was waren de muren hoog en dik. Als je de stad binnenloopt is het indrukwekkend om langs de mega grote muren omhoog naar de bovenstad te lopen waar de koning zijn paleis had. De stad moet 2 generaties voor Mycene gebouwd zijn als men kijkt naar de betreffende heersers van de steden en hun familie relaties.

Als we in het „paleis gedeelte“ zijn is er een filmploeg bezig een opname/documentaire te maken. De man vertelt in het Engels en ik vang ook het woord aardbeving op. Schliemann heeft hier vele meters puin weggegraven dus lag alles onder de grond door een aardbeving?

Er is ook een beneden gedeelte voor het gewone volk. Tiryns en Mycene domineerden het oostelijk Middellandse Zeegebied van de 15e tot de 12e eeuw voor Christus. Onbegrijpelijk dat men met zulke stenen een stad bouwden ver voor onze jaartelling. Tiryns staat sinds 1999 op de Unesco wereld erfgoed lijst.

Dan rijden we langs de Argolische golf, een mooie kust route met uitzicht op strandjes, dorpjes en aan de overkant Argolis waar we vanmorgen vertrokken zijn. Ondanks dat het weekend is valt de drukte ons mee, we kijken eerst bij het begin bij de baai voor Astros, leuke plek er staan al een stuk of 8 campers ondanks het verbods bord(met duidelijke een camper erop). Als ik ga vragen of men overnacht heeft hoor ik dat het geen problemen gaf maar dat de politie vanmiddag langs gereden was. Nou dat verhaal kennen we, grote kans dat men vanavond terug komt en je moet vertrekken, dit hebben we hier in 2013 meegemaakt op deze plek.

Wij zoeken verder en vinden bij Paralio Astros ten noorden van het dorp een officiële P bij het strand met stranddouche. Het is er heel rustig en de plek is niet zichtbaar vanaf de doorgaande weg. Het terrein ligt vol met plassen maar wij vinden een droge plek met heerlijk uitzicht en heel rustig.

25-9 Een rustige nacht gehad, niks gehoord of gezien, dat is zaterdagavond altijd afwachten, er kwam rond 9 uur een Pool met een caravan, die vanmorgen weer vertrok.
De strandwacht kwam om 10 uur en om 12 uur zijn er nog nauwelijks mensen.
Het is een “georganiseerd” strand met iets verder een barretje met ligstoelen.

We blijven natuurlijk, beter en rustiger kunnen we het denk ik niet krijgen op zondag. ‘S Middags komen en gaan er mensen, men blijft zelden de hele dag. Het is heerlijk weer met 25° en een beetje wind. We hebben een gesprek met jonge Griekse vrouw die kwam even wat lenen om wat palmbladeren af te knippen. Ze woonde in Athene en ze hadden hier een vakantiehuis.

Later krijgen we van een Griekse mevrouw die voor ons geparkeerd stond druiven en appeltjes, die sprak weer geen woord Engels. Marinus bedankt haar met een volzin via zijn Google Translate Grieks. Ja dit zijn de typische Griekse contacten die het zo leuk maken om vrij te staan en met de bevolking in contact te komen. Achter in de middag komt er nog een camperbusje hier een stukje verderop staan. Wat een rust en dat op zondag. Morgen maar weer op zoek naar een ander mooi plekje, groetjes Ina en Marinus.

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus