Zondagavond op de camping gegeten, er is geen kaart, je krijgt een degustazione/proeverij, het was niet bijzonder, we hebben ons wel vermaakt hoe een en ander ging, apart. Je moet geen vegetariër zijn en ook geen haast hebben.

De volgende morgen op weg naar het volgende gebergte Monti Sibillini. Je komt dan eerst door Amatrice het dorp waarvan het centrum in 2016 volledig verwoest is. Er vielen 230 doden, het was nl ‘s nachts dus iedereen was thuis.

We rijden door naar Castelluccio op een hoogvlakte in het Sibillini gebergte, je rijdt dan door het aardbevingsgebied gebied en ziet heel veel schade ook in Bosco en Piedilama. In deze dorpen net zoals in Amatrice zie je de nieuwe wijkjes met “nood”woningen. Het ziet er allemaal al keurig uit met tuintjes en al, maar het is wel klein, type vakantie bungalow.

Dan rijd je via de pas Forca di Presta het gebergte in boven op de pas stoppen we even er staan heel veel auto’s en campers, men maakt hier een wandeling. Daarna zak je weer af en kom je op de hoogvlakte Pian Grande met Casteluccio boven op een heuveltop.
Nationaal park Monti Sibillini met veel toppen boven de 2000 m, waar van de Monte Vettore van 2476 de hoogste is.

Op de hoogvlakte zien we ergens in het midden veel campers staan, dus eerst daar maar eens kijken. Een grote P, we gaan er bij staan, gelukkig met wat ruimte, het uitzicht is weer prachtig. Een paar keer komt een kudde schapen voorbij die gaan naar de drinkplaats stukje verderop.

Na de siësta lopen we naar de paarden bij de Sibillini Ranch. Je kunt hier paardrijden, wandelen, mountainbiken, die kun je hier ook huren. We zien zelfs 2 delta vliegers, een plek waar steeds iets te zien is. Eind van de middag zijn de paarden aan de beurt om naar de drinkplaats te gaan. Als die weg zijn lopen veel camperaars met flessen om daar even wat water te halen. We verbazen ons weer over wat kan en mag er staan veel tenten tussen die hier dus ook overnachten. We zitten hier op 1285 m, overdag is het best wel warm , maar ‘s avonds koelt het heerlijk af, lekker slapen onder het dekbed!

Vanmorgen vroeg al om 9 uur naar Castelluccio, beneden bij de heuvel is een kleine CP met net nog 1 plek vrij. Dan is het steil de berg op naar het dorp. Ook hier het zelfde drama, groot gedeelte van het dorp verwoest. We maken een kleine wandeling voor zover dat gaat, drinken een cappuccino en kopen wat pecorino kaas. Hier aan de voet van het dorp is het een toeristisch gebeuren, je ziet veel verkoop van peulvruchten oa de linzen(lenticchia) waar de streek bekend om staat. Het is hier een echt landbouw gebied.

Beneden aan de heuvel bij de CP zijn diverse eet en drink gelegenheden en ook een toeristenburo. Ik haal hier meteen wat informatie en als we daarna onze route vervolgen die weer door het dorp gaat. is het daar inmiddels erg druk. Ook hier weer veel motorrijders die een stop maken.

Wij gaan verder naar Castelsantangelo maar 14 km verder, maar weer een mooie route. Eerst weer naar beneden, dan weer omhoog en als we daarna weer afdalen zitten we weer rondom in de bomen en tussen de bergen en is het ook weer warm, de temperatuur loopt weer op naar 30°.

Castelsantangelo heeft een CP met stroom, waar we vandaag overnachten. Hier hetzelfde verhaal een verwoest dorp met beneden een wijkje met de kleine nieuwe woningen. Het ziet er keurig uit maar wat een drama. Er is hier ook een toeristenburo ook hier weer wat info gehaald. We doen een paar boodschappen bij de kleine “nood” winkeltjes, ik zag nl een lekkere notenkoek. Bij het nieuw gebouwde wijkje is ook een nieuw hotel-restaurant van hout gebouwd waar we gaan eten.

Dan is het echt tijd voor siësta, het is benauwd warm , hopen dat het straks toch afkoeld, we zitten toch op ruim 700 m hoogte.
En maar een plan voor morgen maken.
Groetjes Ina en Marinus

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus