Als we bij Lecco onder aan het Como meer komen is het druk, weekend drukte. We kennen de kleine mooie weg vlak langs de oostkant van het meer maar wij rijden nu de 4 baans weg vlak ernaast, die grotendeels door tunnels gaat. Het zuidelijke deel vinden we te druk , we gaan naar Colico naar de CP/camping El Logasc, aan de noordoost oever van het meer. De kleine camping heeft alleen maar jaarplaatsen en bij het water een paar plekken voor campers. We kregen bij aankomst eerst een temperatuur scan op het voorhoofd 👍.

In 2014 hebben we aan de overkant van het meer gestaan en hebben daar toen ook gefietst we willen dat hier ook doen als het weer het toelaat. Het is inmiddels zonnig geworden en we gaan eerst een stukje wandelen. Langs het meer, kaartje van de camping met plattegrond van Colico mee.

We komen meteen een man tegen met een valk van 2 jaar oud, maken even een praatje. Ik vraag of ik een foto mag nemen en hij haalt speciaal de kap van zijn kop. Leuk begin van de wandeling maar al gauw lopen we door het water omdat het de berg af stroomt, het heeft hier behoorlijk geregend. Overal water op de paden.
Later zie ik op internet dat de A2 door Zwitserland, waar we vlak bij zitten,vreselijk wateroverlast heeft gehad!!!

Prachtige omgeving overigens, dan zien we pijl van een/het pad, roodwitte markering en volgen het maar. Het wordt te gek, smal glibberig, het lijkt wel een survival route, we gaan een stukje terug, het kaartje gaf ook wandelroute(?) aan naar rechts. Alles is nat, sopperig, klimmen hoger en hoger? Tot we ergens op een wei een man, een jager zien staan. Maar eens vragen welke richting het is naar Colico, we hebben geen idee meer.

Hij vertelt dat de wit-rode markering een pad is van het Valtellina, het dal ten oosten van Colico. Hij stond er met een auto ergens dus er is een weggetje? Maar volgens hem konden we de wei oversteken en een pad naar beneden nemen zo kwamen we er ook. Begrijp ik het allemaal goed, ik vraag nog of het pad gevaarlijk, pericoloso, is. Nee dat was het niet, maar een heel verhaal, zal wel over de nattigheid gaan.

Nou het werd me toch een survival tocht, terug gaan, toch maar doorzetten. Ongelooflijk over stenen, natte troep allemaal, steeds me vasthoudend aan Marinus, en maar hopen dat ik niet val. Ik heb het weer overleefd, wat een belevenis. Ik plaats even een foto van een deel van het kaartje, dan zie je toch een gewoon wandelpad??? Langs buitenkant van de berg naar het dorp???

Vanmorgen een rondje op de fiets door het dorp. Zelfs naar boven naar de hoger gelegen kerk San Bernardino met de trompe d’oeil fresco’s. Helaas half 12 maar nog steeds een dienst aan de gang. Beneden bij de haven staat een info bord van de Club Alpino Italiano die wandelingen organiseert. Onze tocht nr 8 en 8a staat er ook op, 2h15min. wij hebben over een klein stukje ruim 2 uur gedaan.

We gaan eten bij het restaurant el Logasc van de camping, ook hier een temperatuurscan op het hoofd. Ze hebben een menu Degustazione, een proeverij, het restaurant is nr.3 van de 29 restaurants in Colico. Lekker, goed en vers gekookt met lokale produkten,maar voor ons te veel. Apart was het dessert de sorbet al braulio, even gevraagd is ijs met kruiden uit de streek. We liggen ‘s middags uitgevloerd maar nu van het eten. Om 4 uur begint het behoorlijk te regenen, we hebben het vanmorgen erg getroffen met het weer.
Groetjes Ina en Marinus.

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus