Dinsdag blijven we nog in Ksamil, we vinden het een prettige locatie alhoewel de voorzieningen op de camping zeer summier zijn maar we staan mooi en hebben wifi. Vandaag met de fiets naar het veerpontje bij Butrint, de kust is hier mooi, overal staat zoveel in bloei op het ogenblik. Het is een klein ritje maar de plek is leuk om op een muurtje alles een tijdje gade te slaan. In 2011 zijn we hier ook mee over gegaan, morgen rijden we om langs de oostkant van het Butrint meer. Butrint bezoeken we niet meer dat hebben we toen al gedaan. Mooi met zijn mega grote toegangspoort en het oude theater.
En wat een verschil nu, de bussen met toeristen rijden af en aan. Het is zeker de moeite waard, nl de belangrijkste archeologische plek van Albanië en staat nu ook op de werelderfgoedlijst van Unesco.

Woensdag vertrekken we weer en gaan eerst het dorp nog een keer in om onze Leks op te maken aan boodschappen, diesel en LPG. We gaan dus niet met het pontje maar rijden ten noorden van het Butrint meer richting grens bij Konispol. Slechts 45 km maar wat een mooie route met mooi uitzicht op het Butrint meer en het kleine Butrint meer. Dit is een tuinbouw gebied met heel veel fruitbomen en in het dal beneden zien we overal schaapskuddes en horen het geklingel van hun bellen. Langs de berghelling staat heel veel gele brem in bloei maar als we bij het kleine meertje bij Mursi koffiedrinken zie ik dat de hele berm vol staat met bloemen, veel gele toorts, maar ook de klaprozen.

Slechts een paar kilometer over de grens komen we bij de baai bij Sagiada, een bekende plek voor ons maar ook bij veel andere camperaars.Het is een klein paradijsje, een droomplek, we staan er met nog een paar camperaars die een stuk verder op staan. Het is prachtig weer en Marinus gaat zwemmen, hij zegt dat het meevalt, ik wacht nog even.

Donderdag morgen komt er een schaapherder langs met een hele grote kudde, erg leuk om te zien. We praten wat met de herder, die een paar woorden Engels kent. Het gaat dan vaak over waar we vandaan komen, hoe oud we zijn of we kinderen hebben en over voetbal, Gullit en van Basten!. Even later krijgen de buren visite, 3 dartelende koeien, wat een beetje botst met de herdershond van de kudde schapen.
Daarna lopen we naar het dorp even bij de haven en bij de vissersbootjes kijken, hier is altijd wel iemand aan het werk. Er is een kleine promenade met een aantal tavernes maar het seizoen moet hier nog beginnen.

Vrijdag onze laatste dag hier, vanmorgen kwam er een andere herder langs met een grote kudde geiten, weer even wat andere types.
Marinus gaat nog een keer zwemmen en vindt het nu ook koud, ik waag me er niet aan. Toch zien we rond om ons wat mensen het water in gaan, er staan hier inmiddels 5 campers het wordt "druk". Aan het eind van de middag rijden we naar het dorp, lopen nog even langs de bootjes en over de kleine promenade en dan gaan we ergens eten. Een visrestaurant, hier met zoveel vissers zal het wel vers zijn, we zijn er altijd in het voorseizoen beetje huiverig van. We nemen mosselen en dorade, de mosselen komen eerst, we nemen er allebei een paar van en vinden het raar smaken, ik ruit eraan en het stinkt. Nog nooit hebben iets terug gestuurd maar dit gaat terug, de dorade is gelukkig goed. Hij komt dan zeggen dat we gelijk hebben, ze hebben ze pas 2 dagen on huis(?) en ze komen uit Thessaloniki. De mosselen van hier zijn klein en deze waren inderdaad groot. Of we nog een dorade willen, nee aan 1 met de bijgerechten hebben we genoeg. Het komt niet op de rekening en krijgen nog een grote raki toe. Ervaring rijker en illusie armer, we zitten nog een tijd voor de camper buiten met een koffie en een lekker stuk chocolade en een prachtige zonsondergang. Morgen gaan we weer verder, groetjes Ina en Marinus.

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus