We hadden er al een vermoeden van vanmorgen de pas ligt in de wolken, heel erg jammer het is een prachtige route. Vooral de afdaling met tig haarspeld bochten naar beneden en met het zicht naar de kust is fenomenaal. Je komt dan bij de zg. Albanese Rivièra en het eerst wat we zien een grote bouwplaats beneden bij de kust. Alles nog nieuw in aanbouw, stukje verder ligt Dhërmi, dit kennen we niet dus even naar beneden voor een koffieplekje. Overal wegwerkzaamheden, gauw terug op naar volgende plek, strand Jalë, dit kennen we uit 2012. Toen hebben we hier leuk aan het strand overnacht.

Als we beneden zijn weten we niet wat we zien, wat een bouwplaats, een mooie baai die naar onze mening compleet verpest is. Men heeft een zeer brede promenade gemaakt, van alles wordt er aangeplant en ook hier wordt flink gebouwd. Maar waar al die mensen straks hun auto moeten parkeren als ze de berg af komen geen idee. Wij konden nauwelijk ergens staan voor het kopje koffie, wat een puinbak. Men is overal druk bezig het op te bouwen het seizoen komt er zo aan, maar niks is af.

Verder maar weer, naar het Livadh strand van Himarë , iets minder mooi gelegen dan Jalë, maar het heeft nog wel zijn karakter behouden. Ondanks dat hier ook "wat" is bijgebouwd en campings die erbij gekomen zijn.

Zaterdag een stralende dag we gaan verder langs de kust naar het zuiden een prachtige rustige route zoals we die graag rijden met mooie vergezichten. Bij Porto Palermo zien we de verlaten militaire basis waar een schip(of duikboot?) in een grot zich kon schuilhouden. Stukje verder is het kasteel van Ali Pasha op een klein schiereilandje. Je kunt er naar toe lopen maar we slaan het over en gaan verder naar de baai bij Queparo. Hier begint een mooi en vooral rustig stuk kust dat nog niet is volgebouwd. Natuurlijk wordt ook hier nieuw gebouwd maar er
is genoeg ruimte zeker als camperaar kun je hier nog vrij te staan. Maar door de technische omstandigheden kiezen we weer even voor de "zekerheid" van een camping.

Plan was eerst om in Sarandë op een CP bij een hotel te gaan staan, maar het is weekend misschien druk en lawaaierig, we rijden door naar Ksamil dat we kennen uit 2011.Vanaf de camping lopen we langs de wandelpromenade naar het centrum en proberen het restaurant van Petrit te vinden waar we destijds in zijn tuin mochten staan. Ook hier een grote bouwput, men is overal druk aan het werk. Petrit zat op het mooiste stukje in de baai en heeft zijn grond denk ik duur verkocht. Toch doet het hier veel prettiger aan dan Jalë, hier in het dorp kun je nog normaal parkeren en naar het strand lopen. Er zijn hier diverse kleine baaien met strandjes, maar wat is het hier veranderd in 8 jaar tijd. Veel meer winkels en een mooie pasticeria waar we maar even 2 heerlijke gebakjes kopen die we van gisteren nog te goed hadden.

Er komt regen aan dus zondagmorgen maken we weer een wandeling naar het centrum en lopen langs de kleine baaien stukje verder. Hier is het vol gebouwd met restaurants, alles ziet er mooi verzorgd uit. Als we door het dorp lopen zien we nog een oud bord staan met Poda Beach en dan zien we ineens Petrit zijn huis(+ appartementjes)dat hij ons toen ook heeft laten zien. We vragen het en zijn dochter stuurt 2 jongetjes met ons mee naar het restaurant waar hij zou zijn. Wat blijkt het grote gebouw in aanbouw bij het strand, de mooiste plek, is van hem.

Wij herkennen hem, beetje dikker geworden, maar of hij zich ons herinnert? Er wordt iemand bij gehaald die wat Engels spreekt. Petrit spreekt paar woorden Grieks en Italiaans. Joviaal als hij destijds ook al was moeten we mee naar boven in het hotel en krijgen we een rondleiding.
Hij is inmiddels 66 jaar en heeft 15 mensen op de bouw aan het werk, hij noemt een bedrag maar we begrijpen het toch niet helemaal. We gaan weer naar beneden en wat ooit de disco tegen over het restaurant was is een bar(niet open nu) en er komt een fles drank(raki?) op tafel. We drinken wat op het weerzien, leuk om hem even terug te zien, al gaat het contact met "handen en voeten".

Het gaat regenen maar als het ' s middags toch even droog is gaan we met de bus naar Sarandë. Een grote stad met mega grote flats, appartementen en tig hotels. Bezienswaardigheden heeft de stad niet, het is zijn mooie ligging en de omgeving waar een en ander te zien is. We wandelen over de lange boulevard en hebben toch weer wat regen. Als we terug met de bus gaan zien we ook nog het Grand Hotel waar we destijds op de P mochten overnachten.

Ook maandag weer buien, we blijven staan, als het even droog is lopen we naar het dorp waar we een kapper gezien hebben. Marinus wilde thuis voor vertrek al gaan maar daar was niets van gekomen.Mooie gelegenheid om dit nu even te doen, geen hippe salon, kapper oude stijl dus het staat hem aan. Toch zit hij even met gemengde gevoelens, het zijn hier allemaal super korte opgeknipte coupes wat hij niet wil. Dus paar keer: niet te kort,niet te veel, het valt mee, hij kan voorlopig weer even voort en dat voor €4 omgerekend.

Het weer is vandaag weer opgeknapt, we blijven nog een dag en gaan met de fiets naar het veerpontje bij Butrint. Die foto's komen bij het volgende verslag. Morgen naar Griekenland, groetjes Ina en Marinus

Geschreven door Op.stap.met.ina.en.marinus