Als we onze oogjes openen komen er al enkele zonnestraaltjes door de spleten naar binnen gekropen. Het wordt een stralende, zaligen dag vandaag, zoals we die gewoon zijn in Merzouga. We maken ons rustig aan klaar om naar het dorp te gaan want ons bruiswater, Oulmès, is op. Om hier in de woestijn te overleven is het voor ons onontbeerlijk. Het bevat enorm veel zout en mineralen, broodnodig bij de lage luchtvochtigheid die hier normaal is. (De voorbije dagen zijn een uitzondering!!!) Op een paar plaatsen is het nog laveren tussen de modderpoelen maar we geraken in het dorp zonder modder aan onze sandalen. Het is leuk om de winkelstraat terug te zien met alle winkeltjes geopend. Er lopen héél wat Amerikaanse toeristen rond, maar de Spanjaarden zijn toch in de meerderheid. Ook bij ons op camping “Les Roches” is het al wat de klok slaat Spaans. Enkele campers maar heel veel motards en ook enkele auto’s.
In het eerste winkeltje waar we binnen gaan worden we al uitgenodigd om een thee te drinken van wilde komijn, in de woestijn geoogst. Voor hen is dat natuurlijk klantenbinding! We kopen er voor elk een sech of sjaal en een paar oorbellen voor Lieveke. Een eind verder in de straat, bij de herborist, kopen we Ras-el-Hannout, een zeer lekkere kruidenmengeling om in een tajine maar ook in vele andere gerechten te doen. Verder nog wat van die wilde komijn want dat is goed voor de maag, de nieren en de dikke darm! Helemaal op het eind van de straat, in het kantoortje van Maroc Telecom laat Lieve haar internet eindelijk in orde maken. De man in Tetouan heeft haar duidelijk bedrogen. Hij zei dat hij 20€ op haar kaartje gezet had maar haar kaartje was maar zes maanden geldig, dus nu vervallen. Enfin, eind goed al goed. Bij de groentenboer kopen we nog groenten, bij de kippenboer een halve kip en in de kleine superette zes flessen Oulmès. Zwaar beladen keren we terug huiswaarts. Ondertussen zijn de wegen bijna helemaal opgedroogd! Als het zonnetje hier brand kan het snel gaan!
Na een late lunch en wat rondhangen onder ons luifeltje gaan we tegen een uur of vier naar het zwembad om wat te zonnen. Lang moet dat niet duren en rond zes uur gaan we terug en begint Lieve te koken. Ze bereid de halve kip in een Omnia camping oventje. Wie het wil zien moet maar eens googelen. Daarbij een lekkere ratatouille en wat rijst. ‘t is weeral om van te smullen!!! De afwas daarna is dan weer wat anders. Maar ja, we hebben een goede afwasser….

Geschreven door Dirlie.onderweg