De Marokko-belevenis kan nu echt beginnen. Terwijl ik schrijf speelt op de achtergrond “Con te partiro” op de Marokkaanse radio. Ons lievelingslied als we op vakantie vertrekken. Onze eerste activiteit vandaag is een bezoek aan de Marjane. We kopen enkel wat kleinigheden want onze kasten zitten nog vol. Lieve flipt op een croque monsieur machientje voor 15€. We moeten de tijd doden want het Maroc telecom kantoor gaat pas om 12.00u open. Als we om 11.45u aankomen bij het kantoor is het uiteraard nog gesloten maar een vriendelijke man aan de overkant trekt onze aandacht. Hij heeft er een kantoortje van Inwi, een concurrerend telecombedrijf. En zo laat ik mij overhalen om een abonnement bij hen te nemen. Ik heb zo gedurende 2 maanden onbeperkt internet. Goedkoop is het niet maar wel gemakkelijk. Om twee voor twaalf komt de man van Maroc Telecom aan en doet zijn deur open. Lieve laat haar kaartje nog wat opladen maar de man is helemaal niet vriendelijk. Bovenal heeft hij het internet niet goed geactiveerd zodat ze van de ganse dag geen internet heeft. We zullen dat wel ergens anders in orde laten maken, er zijn hier voldoende vriendelijke, hulpvaardige mensen! We vernamen dat de man die ons de plaats aanwees waar we konden overnachten de grote baas was van het Marjane filiaal. Ik ben er zeker van dat hij de gardien opgedragen had om een oogje in het zeil te houden.
We gaan nu terug op weg, op zoek naar de camping in Douar Azla. Maar op de opgegeven coördinaten is er niks te vinden. Dan maar verder rijden naar de volgende camping. Verder op de weg zien we een winkeltje waar ze gasflessen verkopen en wij hebben er een nodig omdat we hier geen LPG kunnen krijgen. Dat hebben we dan ook weer. Bij de buren kan je geitenkaasjes, stukken taart en verse yoghurt kopen. Lieve eet een beker yoghurt, ze vindt het de beste die ze ooit al at!
In Oued Laou staat de baas van de camping al te zwaaien aan de ingang. We vragen hem om een taxi te bestellen om terug te keren naar Tetouan en ons af te zetten aan de Medina. We moeten holder de bolder vertrekken want de taxi is daar al direct. De man verstaat enkel Arabisch en de communicatie verloopt héél moeilijk. Uiteindelijk geraken we toch waar we willen zijn: op de Place Hassan II. Om 20.00u zal hij ons terug oppikken.
Eerst doen we een terrasje: twee versgeperste appelsiensapjes en twee flesjes water: 3.60€. We genieten al direct van het schouwspel van de diversiteit van de mensen die voorbijkomen. En dan lokt de Medina, een wirwar van straatjes waar je al het denkbare en zelfs het ondenkbare kan kopen. We genieten er volop van. Lieve ziet zelfs aardbeien te koop: 1kg voor 0,80€, ongelooflijk! Zo vliegt de tijd voorbij en als we terug naar de place Hassan II gaan spreekt een man ons aan. Hij brengt ons naar restaurant El Reducto, de enige plaats in Tetouan waar je alcohol kunt krijgen. We gaan er graag een glaasje wijn drinken en nemen er een bordje viskroketjes bij. Allebei héél lekker. De taxichauffeur brengt ons veilig terug tot aan de camper.
Wat een leuke dag was dit! Zo mogen er nog vele komen!

Geschreven door Dirlie.onderweg