Vandaag, woensdag, brengt ons naar Foum Zguid. De rit ernaartoe leidt weer door de steenwoestijn. We zitten nog steeds in de Sahara waar geen eind aan lijkt te komen. Onze vrienden hebben nog een en ander te doen en wij rijden al voorop met bestemming hotel Bab Rimal. Het is een redelijk groot hotel met 50 kamers, een groot en mooi zwembad en een camperparking. Ideaal dus voor ons om een gezellige dag met wat rust door te brengen! Mocht het zo vlot gaan dan zou het geen avontuurlijke reis zijn hé! Oh ja, over de rit valt er buiten het feit dat we enkele kuddes dromedarissen tegen komen met kleintjes niet veel te vertellen. Ze is slaapverwekkend.
Als we de toegangspoort van hotel Bab Rimal binnen rijden valt het ons direct op dat er een grote truck staat ingericht als werkplaats met vele metalen koffers en een grote aanhangwagen. Als we informeren naar de beschikbaarheid van de kamers is het antwoord negatief. Er is een grote groep Fransen die hier in de woestijn komen rond rijden met Quads. Alle kamers zijn bezet. Ondertussen is het middag en ik krijg toch al een klein hongertje en we bestellen ons elk een brochetje met frietjes. Hier zijn de frietjes wel lekker. Een bordje vers fruit: banaan, sinaasappel en appel maakt het compleet. Dit alles voor de luttele som van 110 MAD.
Riet en Cis vinden het ook geen goed idee om hier te blijven omdat het véél te druk zal worden en zo beginnen we aan onze zoektocht. Het is niet simpel. Veel Riads zijn volzet omdat er meerdere groepen op rondreis zijn. Dit geeft ons echter de gelegenheid om bijna alle campings en Riads in de buurt te zien en te vergelijken.
We kiezen voor Riad Assia, 400 MAD voor kamer en ontbijt. Met de camper gaan ze naar camping La Palmeraie. Het is een mooie camping en je kan er lekker eten. Daar maken we dan ook graag gebruik van. En of het ons gesmaakt heeft. Het flesje rosé dat we erbij dronken was ook niet te versmaden. Na het eten vertrekken we al snel terug naar onze Riad om het verslag van gisteren bij te werken. De komende nacht beloofd niet veel goeds want de matras is hard en vervormd en na al de problemen gelezen te hebben van ons gebouw in Middelkerke maak ik mij toch zorgen. We zien wel.

Geschreven door Dirlie.onderweg