Het verdict was inderdaad zéér zwaar en zelfs na een tweede opinie, hier in Middelkerke blijft het hetzelfde. De motor laten herstellen of een andere motor, nieuw of occasie, is geen optie wegens véél te duur en teveel risico voor de garagist. Als hij de motor eronderuit haalt loopt hij het risico dat de camper op zijn brug blijft staan en dat hij hem niet meer weg krijgt. Dus dat hoofdstuk sluiten we af!
Nu alles laten bezinken en goed overwegen wat we nog zullen doen, of we camperaars blijven of niet.

Het relaas van onze aftocht:
Woensdagnamiddag hangen we rond op de parking van de garage. We hebben het druk met het regelen van onze repatriëring en bellen constant over en weer met Europ Assistance. Ondertussen bereiden we onze bagage voor. We hebben elk een kleine rugzak en ook een boodschappenwagentje dat we gekocht hebben na onze vorige reis in Marokko. We laden enkel de belangrijkste zaken in: Onze medicatie die voorzien was voor 4 maanden, de GPS want wie weet waar we nog naartoe rijden nu onverwacht we zoveel tijd in België gaan doorbrengen. De dashcam nemen we ook mee. Verder enkel nog een beetje kledij.
‘‘s avonds vraagt de garagist om de camper wat te verplaatsen. De motor start maar met veel moeite en geeft aan dat het voor hem genoeg is geweest: rust in vrede, je hebt ons naar zoveel mooie plaatsen gebracht, zoveel mooie avonturen.
We slapen onze laatste nacht in ons warme bedje.

Donderdag zijn we vrij vroeg wakker en na het ontbijt dient het volgende probleem zich al aan. Onze ijskast en diepvriezer zitten stampvol met voorraad om Spanje door te komen zonder te moeten shoppen en de vriezer met vlees dat we niet kunnen kopen in Marokko. Als we ons probleem uitleggen aan de vrouw van de garagist is zij bereid om het over te kopen en zo recupereren we toch nog wat centjes. Ik denk dat ze hier binnenkort in Middelkerke zullen staan om het lekkere vlees van beenhouwer Remmery te komen halen!
Om 11.30 u komt de taxi ons oppikken en brengt ons vlot naar het station van Bordeaux. Nog en uurtje wachten en dan kunnen we naar de trein. Op het perron was het nogal verwarrend omdat er twee treinen achter elkaar staan. Plots moeten we nog lopen om de juiste trein te halen en Lieve krijgt een pijnscheut in haar been. Ze kan maar moeilijk stappen. Toch vinden we onze plaats in eerste klasse. Helemaal niet zo luxueus als ik verwacht had, maar goed. Aangekomen in Parijs kiezen we ervoor om een taxi te nemen inplaats van de metro. Een slechte keuze! In Parijs is er altijd wel ergens een betoging aan de gang en zo rijden we ons vast in het verkeer. Dus te laat en treintje weg. Na omboeking kunnen we de volgende trein nemen naar Lille Europ.
De taxichauffeur komt ons oppikken en zet ons veilig af voor ons appartement. Bij Johan en Greetje worden we nog getrakteerd op biefstuk met frietjes en zo komt een zware en emotionele dag tot een einde.

Vrijdag:
Een dag van vooral boodschappen doen om onze voorraad terug aan te vullen.
In de loop van de dag krijgen we bericht van onze vrienden in Marokko dat ze toch graag willen dat we nog naar daar komen en dat we een tijdje bij hen in de camper kunnen logeren.
We zoeken wat op internet met als resultaat:
Heenvlucht 3 april naar Agadir en terugvlucht 28 april! De huurauto is gereserveerd en een hotel voor de eerste nacht. De rest zien we wel.
Ik laat dus deze reisblog open staan en jullie zien wel wanneer het verhaal verder gaat en hopelijk met wat mooiere, interessantere verhalen Insh Allah.

Geschreven door Dirlie.onderweg