Vandaag, donderdag, willen we wat rond toeren in de buurt. Na ons ontbijt met een lekkere tajine met tomaatjes overgoten met een geklutst eitje vertrekken we al snel richting Le Village des Artistes, bij Johanna een Franse kunstenares die gehuwd is met een Marokkaanse kunstenaar. Daar hebben we bij ons vorige bezoek verschillende kleine schilderijtjes gekocht en Lieve wil er nog enkele bij kopen. Haar teleurstelling is groot als ze ziet dat er op de nieuwe schilderijtjes een kadertje is geschilderd.
Ze koopt enkel een paar bookmarkers.
De volgende stop is bij de muzikanten in Ksar Khamlia. Het zijn afstammelingen van slaven die geïmporteerd werden uit Centraal Afrika Het is een mooie voorstelling. Bij het buitenkomen lopen we Mohammed nog op het lijf die op stap is met een groepje toeristen. Hij loodst ons nog binnen in een winkeltje maar dat is niet veel soeps.
Op de terugweg wil Cis nog even kijken of camping Les Pyramides toegankelijk is voor hun grote camper want het was daar dat die Italiaan zich vast gereden had. Het ziet er redelijk goed uit als je weet langs waar je moet rijden. Zij willen daar zeker 1 of 2 nachten staan want het was daar, bij Ali, dat zij in 2020 3 maanden gestaan hebben.
We kunnen het ook niet laten om nog even goeie dag te gaan zeggen bij Françoise, de Française die hier al meer dan dertig jaar woont en een auberge en camping uitbaat. We drinken er een lekker fris pintje en babbelen er honderduit. De herinneringen aan de gezellige namiddag met Bernard en Sylvaine, Didier en Ingrid, Cis en Riet zijn memorabel.
Bij het passeren aan de Postbank doen we nog een poging om geld uit de muur te halen. Ik probeer met mijn Belfius kaart die nu zeker zou moeten werken. En inderdaad ik hoor de automaat het geld klaar zetten en dan wil de kaart uit de machine komen en dan: ramp o ramp, ze hapert tegen een randje en hop weer in de machine!!!!! Het zou kunnen dat de kaart een klein beetje krom staat door in mijn portefeuille te zitten. Een laatste poging met mijn Crelan kaart geeft: te weinig geld op de rekening. Onmogelijk!!!! En dan heeft de automaat weeral grote honger en weg is de kaart. Nu is het wachten tot maandag en zitten we weer geblokkeerd.
We willen deze avond niet op restaurant en nemen eerst een aperitief aan de camper van Cis en Riet. en lekkere gin-tonic en Ali heeft het blijkbaar geroken. Hij schuift bij en geniet van zijn drankje. De dames leggen patatjes, courgetten, stukken zalm en een lekkere biefstuk op de BBQ. Zo een goed stukje vlees hebben we hier niet gevonden in 2020! En of het gesmaakt heeft!
Na het gebruikelijke slaapmutsje is het al snel bedtijd voor ons en Cis gaat nog wat schrijven aan zijn verslag.

Geschreven door Dirlie.onderweg