Het is nu 22.30 u en we kunnen aan ons verslag beginnen. Na het ontbijt brengen we al een eerste bezoekje aan de souk. Het is toch prachtig om zien hoe al die winkeltjes vol gestouwd zijn met kleurrijke Babouches. De mannen in de winkeltjes zijn constant bezig om nieuwe te produceren. Alles is handwerk en wij denken dat ze van hieruit verdeeld worden over gans het land. Je kan ze kopen voor enkele euro’s. We kopen twee Marokkaanse broodjes en een baguette voor 3,50 MAD of 0,35 €!
Deze ochtend willen we naar de geschilderde rotsen. Deze keer langs een andere weg die zéér hobbelig is maar toch iets gemakkelijker dan die van gisteren. Het is een kunstwerk van de Belgische kunstenaar Jean Verame die in 1984 deze rotsen beschilderde met de hulp van de brandweer van Tafraoute. Het was een eerbetoon aan zijn overleden echtgenote. Nu is het een openluchtmuseum. Hij gebruikte hiervoor 18 ton blauwe, rode, roze en zwarte verf. Wij zagen ook gele verf?
Hij deed het ook in 80 - 81 in de Sinaï in Egypte, in het massief van Tibesti in Tchaad, 1989 en in de Atacama-woestijn in Chili in 2017. Het waren allen moeilijke of conflictuele zones, die hij vreedzamer wou doen overkomen door een esthetisch elan.
Na nog een bezoek aan de souk maar nu met onze vrienden omdat Riet nog een en ander wil aanschaffen, stoppen we aan de camper en eten onze broodjes op.
De namiddag brengt weer iets heel anders. We gaan op zoek naar “La Maison Traditionelle” gelegen in de Ammelne-vallei. Het is even zoeken want ze zijn vergeten om een wegwijzer te plaatsen aan de afslag. Naast de parking van het museum ligt er een kerkhof. Om te weten wie er begraven ligt leggen ze stukjes faience of borden of tassen op het graf. Je kan zien of er een man of een vrouw begraven ligt aan de platte stenen aan hoofd- en voeteind. Is het een man dan staan beide stenen evenwijdig. Bij een vrouw staat de steen aan het voeteind haaks op deze van het hoofdeind. Het is nu nog een paar honderd meter stappen tot aan het museum. Het traditionele Berberhuis is ingericht als museum met alle huisraad van ver vervlogen tijden en ook wat recentere spulletjes die de huidige uitbater en zijn vader verzamelden. Het is een zéér leuke rondleiding voor de luttele som van 30 MAD per persoon. We hebben er dorst van gekregen en gaan een muntthee drinken in een Maison d’Hôtes er juist naast. Terug aan ons hotel drinken we iets fris op het terras en maken we ons klaar voor het avondmaal dat we in het restaurant van het hotel nuttigen. Voor Riet en Cis een lekkere vegetarische pizza en voor ons een rundsfilet, voor Lieve met pepersaus en voor mij met champignonroomsaus. De frietjes waren niet te versmaden. Neen, ik ben niets vergeten want vanavond wordt het enkel overgoten met zuiver water! Morgen hebben we een zware bergrit voor de boeg. Het restaurant staat zéér goed aangeschreven in de Trotter en met recht.

Geschreven door Dirlie.onderweg