Nog even over zondagavond. Na al mijn geschrijf krijgen wij ons aperitief aangeboden van de camping: een Whiskey Berber (een muntthee dus). Onze rust wordt enigszins verstoord door een groep Spaanse motards. Ze zijn zéér luidruchtig zoals je dat van Spanjaarden kan verwachten. Ons laatste avondmaal valt ons ook wat tegen. Het is weerom een tajine met eieren erover geklutst. De eieren komen onze oren al uit! Oh ja, de nacht van zaterdag op zondag is het uur in Marokko terug veranderd. De Ramadan is gedaan en dan gaat men terug naar Greenwich time, 1 uur vroeger dan België.De motards komen al snel tot rust en zo kunnen ook wij van onze nachtrust genieten.
Toch ben ik al om 4.00 u wakker. Die bankkaarten spelen weer door mijn hoofd. We ontbijten rond 7.45 u en ons wagentje is dan al geladen en klaar voor vertrek. De omelet Berber is er weeral wat teveel aan maar ik eet er toch wat van uit beleefdheid.
De betaling van de ons verblijf mogen wij vanuit België regelen. De prijs die ze ons aanrekenen is echt een familieprijsje! Afscheid nemen en op naar de bank. Het gaat vlot en op vertoon van mijn paspoort krijg ik mijn kaarten terug.
Op naar Tazzarine. Een week geleden verbleven we daar reeds maar Lieve was daar een kleed vergeten en aangezien we daar sowieso toch voorbij moeten halen we het maar op. Het is rond het middaguur als we er aankomen. We vragen of we iets kleins kunnen eten……. Het enige wat kan is een omelet Berber. Ik denk dat mijn cholesterol door het dak zal gaan!
We willen snel terug de baan op want onze rit is best pittig. We planden eerst om tot Zagora te rijden en daar 2 maal te overnachten om dan onze weg te vervolgen samen met onze vrienden. Na een telefoontje van Riet krijg ik de indruk dat ze graag zou hebben dat we toch naar M’Hamid zouden komen om kennis te maken met hun Marokkaanse familie. Natuurlijk zijn we ook nieuwsgierig en dus wordt de rit verlengd met 130 km. Totaal te rijden: 370 km. Geen km snelweg, af en toe putten in de weg en snelheidsbeperkingen van 100, 80 en 60 km/uur. M’Hamid is net als Merzouga een dorp aan de rand van de zandduinen maar iets minder toeristisch. Als we rond 17.00 u toekomen op de campings voor mij het beste eraf. Het was een vermoeiende rit. Normaal zouden we in een hotelletje gaan slapen even buiten de camping maar de familie komt al snel zeggen dat we in een kamer kunnen slapen en dat ze een tajine met kip zullen maken om samen met hen aan de camper op te eten. We zijn vrij om te betalen wat we willen. De kamer is heel primitief maar we vinden ze toch heel mooi. Kijk maar op de foto’s van morgen. de avond wordt afgesloten met een gezelschapsspelletje maar bij ons komt al snel het zandmannetje langs. Het is toch al 11.30 u als we naar bed gaan.

Geschreven door Dirlie.onderweg