Vandaag laten we het koninkrijk van de vliegen achter ons en rijden we richting Ouarzazate. Onderweg zijn het weer indrukwekkende landschappen. Als we even stoppen op een uitzichtpunt staat er een vrachtwagen waar men zakken met weet ik wat overlaad in camionettes, auto’s en zelfs op een brommer. Foto’s nemen mag niet!!! We houden even halt voor een westerndorp maar we gaan er niet binnen. Vooraleer naar de camping te gaan slaan we eerst af richting Aït Ben Haddou. Het is een oude Kasbah gebouwd op een bergflank met op de top een agadir of graanschuur. Het is UNESCO werelderfgoed. In 2020 bezochten we het nog en ook vorig jaar was het leuk om te doen. Nu is er een explosie van winkeltjes gekomen en de toeristen komen hier toegestroomd met honderden misschien wel duizenden. Als het van mij afhing hadden we rechtsomkeer gemaakt. Na een drankje in een bartje begint het wat te minderen en riskeren we ons toch over de brug. In de kleine straatjes valt het nog best mee. De vele winkeltjes hebben natuurlijk een onweerstaanbare aantrekkingskracht op onze dames. Het probleem is dat het hier zo toeristisch is dat er niet veel kan afgeboden worden. Tot aan de agadir gaan we niet. Dat hebben we al gedaan en vorig jaar was hij serieus in verval door de aardbeving. Onderweg naar de parking waar onze campers staan stoppen we nog even om een ijsje te eten. Dat hebben we wel verdiend. Voor de parking betalen we 10 MAD of 1€ maar de gardien vraagt nog koekjes die we hem geven samen met enkele stylo’s. En nu naar de camping L’Escale de Ouarzazate bij Pascal en Naima. Een Fransman die hier zit met een véél jonger en mooi Marokkaans vrouwtje. We aperitieven bij ons met een frisse gin-tonic en tegen 20.00u worden wij verwacht in het restaurant van de camping voor een lekker avondmaal. Vooraf nemen we een schoteltje met spiesjes tomaat-mozzarella. Als hoofdschotel nemen onze vrienden kippenbrochettes, Lieve een escalope de dinde en ik een rundsbrochette. Allemaal vergezeld van lekkere frietjes en een frisse pint, een Casablanca voor de kenners. Lieve drinkt rode wijn. Voor Cis nog een moelleux au chocolat en voor de rest een lokaal geitenkaasje met honing en nootjes. Omdat het stilaan frisser wordt, we zitten hier op een hoogte van 1.200 m, zitten we nog even samen in de camper van onze vrienden want het is de laatste avond alvorens onze wegen scheiden! Het waren zéér mooie dagen samen!!!!!

Geschreven door Dirlie.onderweg