Gisteravond:

Zoals gezegd is er buiten de gezellige maaltijd met Germaine en Jonathan niet veel bijzonders meer gebeurd.

En dan zit je aan het einde van een zonnige dinsdag tot 22.00 uur aan tafel met de Aussies en mijn stadsgenoten na te praten over wat we allemaal hebben beleefd.

Heel mooi om de verhalen te horen.

Het verhaal van deze dag begint zoals gewoonlijk in de herberg, het inpak ritueel heb ik inmiddels onder de knie dus dat gaat lekker snel.

Even later staan we keurig in een rijtje te wachten tot de bar opengaat voor het ontbijt.

Na het eten besluit ik alleen op pad te gaan voor een kleine 30 kilometer, zodat er morgen nog slechts 20 te lopen kilometers over blijven.

De eerste kilometers lopen niet zo makkelijk weg. Na een bak koffie gaat het nog minder. Ik ben aan het nadenken over van alles en nog wat en kijk vooruit naar de aankomst in Santiago. Dat is op dat moment of ruim 40 kilometer.

De kilometerpaaltjes worden door mij zorgvuldig geanalyseerd. Daardoor ga ik een mogelijke aankomsttijd uitrekenen. Mijn ETA verandert met de minuut. Pfff ga eens gewoon wandelen en genieten van de zon.

Het was geen soepele wandeldag tot dan. Als ik mijn bedrade witte vrienden in mijn oren doe gaat het een stuk beter. Lekker meezingen met o.a. de Dijk en andere nederlandstalige muziek.

Helaas zorgen sommige liedjes ook weer voor het nodige denk- en tranenwerk. Gauw wat anders op.

Plotsklaps lopen de Aussies weer achter mij, geen idee hoe die uit de hoge hoed getoverd worden. Even kletsen en ze gaan weer door.

Onderweg nog paar boodschapjes gedaan en in een bushokje geluncht, eindelijk even zitten.

De leegte in mijn hoofd en lopen in het moment zijn dan weer terug, heel fijn.

Al mijn rekenwerk is voor niets geweest, ben ruim drie kwartier eerder bij de geplande herberg dan verwacht. Ben redelijk aan de lat als ik arriveer. Brian en Lindsay zaten al aan het bier, snel inschrijven en ja, ook maar een biertje (of twee)

Ben ik net gedoucht krijg ik een appje van Jonathan…blijf je op je kamer of kom je drankje doen…kort door de bocht…weer teveel alcohol gehad. Ging daarom het lopen niet zo goed vandaag??

Nog wat kletsen voor het eten. En dan zie het begin van mijn dagverhaal.

Er liggen nog ruim 20 kilometer voor mij te wachten…mixed feelings…blij dat mijn lijf dit zonder problemen aankan…jammer dat ik aankom en het avontuur ten einde komt.

Het is wat het is.

Oja, heel leuk dat jullie meelezen en mij voorzien van reacties, kijk er naar uit.

Welterusten vanuit alweer een kamer voor mij alleen, het moet niet luxer worden.

Song van de dag: Diggy Dex/Stef Bos..Revolutie van de liefde

Ps de elfjesinspiratie is even weg 😜

Geschreven door Karelskriebels