Gisteren

De dame van de hostel komt om 19.30 uur het bestelde eten brengen dat zich bevindt in plastic bakken. We mogen de hostel en het eten apart betalen, lees niet ieder voor zich. De hostel middels pin en het eten cash.

Gezellig kletsend komt er na de nodige wijntjes tegen tienen een einde aan weer een leuke en fijne Camino dag.

In de slaapkamer nog ff muziekje luisteren en het liveblog van de formule 1 kijken.

Alle ingrediënten voor een ontbijt lagen of in de koelkast of in de kast. Een goede pot percolator koffie gezet met warme melk, broodjes geroosterd en opgegeten. Nog beetje kletsen, spullen pakken en wegwezen.

Vandaag ook slecht 20 km op het programma. Lekker langzaam aan, ik wil eigenlijk nog niet in Santiago aankomen. Ik vind iedere dag op de Camino fijn en wil het zolang mogelijk rekken. Er loopt ergens in Spanje een blije Karel rond, leuke vent wel, ben hem tegengekomen en heb hem ontmoet😜.

Onderweg loop ik Jonathan en Germaine weer achterop. Vlak daarna kan het regenjack weer aan en worden de paraplu’s weer uitgeklapt.

Voor deze Camino is de spreuk veranderd, in plaats van: No Pain No glory is het geworden No Rain No Glory..gewoon blijven lachen en genieten van wat er op je pad komt.

Ook vandaag kom ik mijn metgezel, de N525, weer tegen. Hij hoeft slechts een paar keer gepasseerd te worden.

Jonathan voelt een ziekmelding aankomen, als hij weer thuis is, zo geeft hij aan: in plaats van een muisarm of tennisarm is het een paraplu-arm geworden.

We kunnen even schuilen onderweg. Ik drink wat water en ga weer aan de wandel. De lunch in het volgende dorp, het is dan inmiddels 12.00 uur, genieten we samen.

Ik app nog wat heen en weer bij het weggaan en zie ze pas in de herberg weer.

De rituelen en wederom wat rondhangen. De bar/restaurant gaat pas om 18.15 uur open en verder is er niets in het dorp.

Wel komen de Aussies ons weer vergezellen na hun kloosterbezoek. Leuk om hun enthousiaste verhalen te horen.

Nu, na 20 dagen wandelen heb ik het gevoel dat ik pas lekker in het ritme kom. Het lopen gaat me goed af, geen pijnlijk lijf of voeten.

Heel jammer dat Santiago nog maar twee dagen wandelen is en ik deze Camino ook kan “afvinken”.

Zoals vaker…geen idee wat de avond nog gaat brengen. Ik verwacht niet heel veel spannende dingen.

kijken
steeds weer
naar het moois
dat ik onderweg zie
blij

Song van de dag: de Dijk/Later is nu

Geschreven door Karelskriebels