Het is inmiddels een paar uurtjes geleden dat Martin en ik de stadsgrens van Los Arcos zijn gepasseerd.

Ik was op zoek naar inspiratie...ik dacht, ik drink eerst een biertje en dan.... daarna ging het “mis”

Eerst ff terug naar gisteren. Ik ben met drie mensen uit Amerika en een Zwitserse de stad in gegaan, Mike en Shanti sliepen bij mijn op de kamer. Eerst een biertje en daarna naar de mis...ik kom nooit in een kerk dus heb mijn ogen uitgekeken... je kon je pelgrimage laten zegenen... ik wist niet wat er ging gebeuren en wat een boer niet kent ...

Na de mis ff eten en terug naar de herberg. Ik werd van verschillende kanten geadviseerd om nu mijn was wel op te halen. Hoezo dan?!

Na het ontbijt op weg naar Los Arcos.

Alleen gestart maar tijdens het lopen kom je steeds meer “oude bekenden” tegen.

Ariana en Julia hoorde ik al kletsen voordat ik ze zag. Even samen wat gedronken en door. Wat een leuke meiden zijn het toch.

Op tweederde van de dag kwam ik Martin weet tegen en samen hebben we onze rugzakken naar Los Arcos gebracht.

Ik dacht (nu stukje voor de kenners), de zesde dag zit er op, flesje zand, consumptie munt, biertje, muziek, shirt uit en zwaaien, roeien op straat....kak, dit is Los Arcos en geen Huisduinen. Jammer joh, we moeten nog ff door.

Enfin, in de herberg de rugzak uitgepakt, ff showeren, relaxen in de yoga houding en op weg naar een biertje. Het biertje werd een gezellige middag, sorry dat jullie iets langer hebben moeten wachten om mee te reizen naar Santiago, maar het gaat zoals het gaat, het is de Camino.

Om 19.00 uur gegeten in de herberg. Het was gezellig maar eten viel een beetje tegen maar, het is de Camino.

Snel terug naar terras.... nog wat gebabbeld maar toch besloten om een einde aan de dag te breien.

Heb nog overleg gehad met mijn rugzak, het is toch eerlijk, ik heb hem nu zes dagen gedragen dat hij nu aan de beurt is. Hij is het er niet zo mee eens, ik denk dat ik het morgen toch zelf weer moet doen.

Ik heb echt zere voeten, als het morgen nog zo is vrees ik dat de eerste Iboprufen er aan moet geloven.

Het was weer een mooi camino dag...ik hoop dat mijn onderstel er net zo over gaat denken.

Mijn rugzak zit weer vol met mooie herinneringen..

Gr uit Los Arcos

Geschreven door Karelskriebels